Koper Homeopathisch en Ziek zijn

In ons organisme bevindt zich het meeste koper in de lever.
Zonder koper kunnen geen rode bloedlichaampjes worden gevormd, want het ijzer (Mars) heeft het koper nodig voor zijn omzetting. Bij bloedarmoede is koper noodzakelijk voor het aanmaken van enzymen (stofwisselingseiwitten) die noodzakelijk zijn voor de omzetting van het ijzer.

Koper is altijd het zich offerende en het alles verzachtende metaal, ook in het organisme, het “verweekt” het ijzer.
De beschermende werking van koper vindt men ook terug in de zwangerschapsperiode, waarin de vrouw meer koper aanmaakt dan voorheen, opdat zij het embryo beschermt, omhult en ook in binding houdt met de etherische wereld, via de eigenschap van het koper, zoals men dat ziet in de elektrotechniek, waar het als eerste de kosmische energie opvangt.

Op het moment van de geboorte is het kopergehalte in het bloed het hoogste, doch dat duurt niet lang, het helpt snel het ijzer aanmaken om de zware geboorte-daad te kunnen volbrengen. Het offert zich hier ter wille van het ijzer, dat in dit unieke moment in een mensenleven, noodzakelijk is.
Er was tot aan het geboortemoment veel koper voorhanden om veel ijzer te kunnen omzetten. Iemand die te veel koper in zijn organisme heeft, verweekt, kan niet voor zichzelf opkomen, zoals men ziet bij b.v. reumapatiënten die een surplus aan koper in het bloed hebben, dat blijkbaar inactief is, niet werkzaam kan zijn voor de omzetting van ijzer.

Er zijn mensen die hun hele leven te “week” zijn geweest, waardoor hun ego in de knoei is gekomen en dat zich uitdrukt in bepaalde, vooral chronische aandoeningen, een ziekte die altijd het anarchisme van het organisme toont: kanker, myomen en gezwellen, vervormingen van de botten.
Dit gebeurt altijd bij mensen, die niet zichzelf kunnen zijn, door welke oorzaak dan ook. Gebrek aan koper leidt tot diarree en veranderingen in de huid, tot bloedarmoede en oedeem. Een teveel aan koper verlaagt het zinkniveau, wat weer kan leiden tot pancreasstoornissen, en veroorzaakt slapeloosheid, haaruitval, onregelmatige menstruatie en depressies.

Daar in ons organisme een teveel van het ene automatisch een tekort aan het andere kan veroorzaken moet hier gelet worden op het evenwicht tussen koper en ijzer.
Molybdeen in de bodem kan leiden tot kopergebrek; molybdeen is noodzakelijk voor de stofwisseling van de koolhydraten en vetten en vormt een onderdeel van het enzym dat zorgt voor de opname van ijzer.

Koper vervult ook een functie bij de vorming van het melamine, een pigmentstof, die via het melatonine, uit de pijnappelklier, de kleur van haar en het pigment van de huid regelt. Zijdelings is zijn functie ook annex met de serotonine.
Koper heeft ook een aandeel in de vorming van het ribonucleïnezuur, het R.N.A., de “nucleïne” kern van de cel.
Het D.N.A. gebruikt het R.N.A. als boodschapper voor de overdracht van de erfmassa. Hier is dus het koper weer bezig met het middelen, het overbrengen van boodschappen, zoals in de getallenleer van de zes, het cijfer van Venus, wordt vermeld. Koper helpt bij de overdracht van celkern naar celplasma.

Gebrek aan koper kan ontstaan door de pil en door het gebruik van pencillamine. Weinig koper verhoogt het cholesterolgehalte en een gebrek aan koper geeft smaakverlies. Mensen met hartkwalen hebben altijd een vermindert kopergehalte in het bloed. Koper verhoogt de werking van medicijnen die tegen ontstekingen worden gebruikt en is medeverantwoordelijk voor de opbouw van beenderen, hersenen, zenuwen en bindweefsel.
Het homeopathische koper wordt aangewend tegen hik, spastische krampen, krampachtige trekkingen en een geforceerde huidbehandeling die krampen tot gevolg kan hebben. Alles wat geforceerd, krampachtig is, reageert dus goed op koper, precies zoals de psychisch verkrampte mens koper nodig heeft. Ook het stokken van de ademhaling, weer een verkramping, en het krampachtige hoesten worden door cuprum verholpen.
Epilepsie en St. Vitusdans kunnen wel eens een gevolg zijn van een slecht koperevenwicht.

In het algemeen versterkt natrium het wezen van de Venusmensen, waardoor de astrologische keuze hier dus niet zo vreemd blijkt te zijn. Maar het gaat in het algemeen om mensen, die sterke Venus aspecten hebben. Men hoedt zich er echter voor dit als een algemeen medische regel op te vatten, hoewel er genoeg aanleiding voorhanden is tot nadenken.

De ziekte van Wilson is een zeldzame autosomaal recessief erfelijke aandoening waarbij de uitscheiding van koper via de gal verminderd is. Hierdoor worden langzamerhand vele organen vergiftigd, vooral de lever en de hersenen. Koper is een onmisbaar sporenelement, maar een teveel kan tot ernstige kwalen leiden.

Het gen dat de ziekte kan veroorzaken ligt op chromosoom 13 (13q14.3) en komt vooral tot expressie in de lever, de nieren en placenta, maar ook, zij het in veel mindere mate, in de nieren, de hersenen en de longen. Het gen codeert voor een eiwit dat koper naar de gal transporteert en het in ceruloplasmine inbouwt. Bij de defecte vorm van het enzym treedt de uitscheiding naar de gal niet op. Het koper stapelt zich op in de lever en beschadigt deze, waarna het koper via het bloed naar de rest van het lichaam wordt getransporteerd. Onbehandeld leidt de ziekte van Wilson uiteindelijk tot leverfalen, hersenbeschadiging en tot de dood.

De ziekte Multiple sclerose (ook multipele sclerose gespeld) (afgeleid van het Latijnse multiplum “meervoudig” en het Griekse sklerosis “verharding”), meestal afgekort tot MS, is een aandoening van het centraal zenuwstelsel. Multiple sclerose is een auto-immuunziekte.
In de eerste fase van deze ziekte wordt de myelineschede van de zenuwvezels aangetast in een willekeurig aandoend patroon door afweercellen van het immuunsysteem. De myelineschede is een impulsgeleidende laag rondom de zenuwuitlopers, zonder deze is de impulsgeleiding in de zenuw gestoord, waardoor bij de patiënt neurologische stoornissen zoals verlammingsverschijnselen kunnen ontstaan. Zeker in verdere fases neemt ook het hersenvolume af (atrofie).

Multiple sclerose is een auto-immuunaandoening, dat wil zeggen dat het immuunsysteem eigen weefsel beschadigt, in dit geval het myeline en de axonen van het centraal zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg). Er is nog veel onbekend over het precieze mechanisme. Vast staat dat macrofagen het myeline beschadigen, dat er in de loop der tijd verval optreedt van de oligodendrocyten (myeline producerende cellen) en van axonen. Tijdens een aanval van MS (schube of relapse in de literatuur) treedt er een invasie op van lymfocyten in het brein vanuit kleine bloedvaten, vaak venulen. Er komt cytokineproductie op gang, geactiveerde microglia (astrocyten) presenteren een nog onbekend antigen, er volgt nog meer cytokineproductie en uiteindelijk vorming van macrofagen die het myeline beschadigen. In welk stadium axonenverlies optreedt wordt onderzocht, waarschijnlijk treedt dit al vrij vroeg op.
Veel koper zit in:
walnoten, cacao , volkorenbrood, champions, abricozen, peterselie, tuinbonen, sla, peen, muur kippe of sterremuur , knoflook, bieslook, zonnebloempitten, tomaat, suikerriet, banaan, erwten, rode klaver, koolraap beste is de geknakte bladeren deze hebben een hoog koper gehalte. Alle weke zee dieren oesters, mosselen enz. ook de slakken .

Letterlijk overgenomen van deze bron

Groei stimuleren of remmen
Deurknoppen waren vroeger vaak van messing. Ze waren niet alleen mooi, maar ook ontsmettend: bacteriën gaan dood van koper of messing (tegenwoordig zit er helaas een synthetisch laagje over het messing). Een bronzen of koperen munt in bloemenwater remt de groei van bacteriën en algen. Bij dieren is koper gunstig voor de groei en het gewicht; bij kopergebrek worden de dieren mager. Voor de mens is koper een noodzakelijk sporenelement. Het is o.a. nodig voor de bloedvorming. In oesters, noten, en lever zit veel koper. Bij een chronische overdosis gaat koper vooral in lever, hersenen en nieren zitten.

Kleur en ziel
Een koperen voorwerp is niet alleen mooi om te zien, maar ook prettig om te voelen. Het voelt warm aan, terwijl bijv. ijzer koel aanvoelt. Koper geleidt warmte heel goed. Ook stroom wordt goed geleid, in een elektriciteitssnoer zit koperdraad.
Koperertsen en mineralen zijn uitgesproken kleurrijk. Hier zijn de meest bonte en sterke kleuren van het mineralenrijk te vinden. Groen en blauw, geel en purper, alle kleuren van de regenboog zijn er. Zoals bloemen kleur aan het leven geven, zo doen koper mineralen dat eveneens. Koper heeft ook met het kleurrijke van de menselijke ziel te maken.

Venus en Mars
In de menselijke psyche heeft het koper ook zijn uitwerking. Mensen die iets met koper hebben zijn kunstzinnig, fijngevoelig, en letten erop dat de dingen mooi moeten zijn. Het zijn vaak vrouwen, want koper is een ‘vrouwelijk’ metaal dat met de planeet Venus van doen heeft. Het teken van Venus is een cirkel met een kruis erop. Het teken van mars, de planeet van het ijzer een rondje met een schuine pijl erop, is het mannelijk teken.  Het vrouwelijke element is meer ontvangend, luisterend, het mannelijke meer handelend, zich uitsprekend.
In de techniek worden ze vaak juist vaak samen gebruikt. IJzer daar waar een apparaat sterk moet zijn, koper waar het mooi mag zijn.
Koper heeft verder een eigenschap die erg handig is voor de instrumentenmaker: koper (of messing) voegt zich; het metaal ‘pakt’ ,bijv. waar iets aangedraaid moet worden. IJzer is hard en stug en moet precies passen, anders gaat het niet.
Koper is verder zeer goed smeedbaar.

Koperwerking in de mens
Koper werkt in homeopatische verdunning regulerend voor de gehele stofwisseling.
Het belangrijkste koper orgaan is de nier. In de nier vind uitscheiding van water plaats in de zin van urine productie. In de bijnier vindt een sterke opbouw plaats door anabole (opbouwende) steroïden, hormonen als cortison en prednison.  Hier is de opbouwende koperwerking herkenbaar.
Een orgaan waar homeopatisch koper ook sterk werkt, is de lever. Daar vindt opbouw van vele bouwstoffen, met name eiwitten plaats. Koper helpt bij de opbouw, bij de vorming van eiwitten.
De lever heeft zijn aanvoer vanuit de darmen via de aderen, medisch ‘venen’ genoemd. De ‘venen’ hebben iets met’ ‘Venus’ te maken, en bij spataderen wordt dan ook een lotion met cuprum = koper gebruikt.

Tot slot is er een belangrijk koperfenomeen en dat is de kramp. Waar koper niet evenwichtig werkt, daar ontstaat kramp. Dat kan bijv. in de darmen zijn (spastische darm), of in de longen (astma of kinkhoest). Dan werkt een goed gedoseerde koperverbinding ontkrampend, bijvoorbeeld in de vorm van Cuprum aceticum, of als koperzalf. Bij koude voeten geeft een koperinwrijving warmte en ontkramping.

Letterlijk overgenomen van deze Bron

Voor dit moment wil ik ‘zink’ er even uitlichten. Zink is één van de zeer belangrijke sporenelementen, betrokken bij een groot aantal processen. Zie elders op de weblog. Zink is een antagonist van koper. Dat betekent dat zink nodig is om koper onder controle te houden. Wanneer er teveel koper is kan dit door de inname van extra zink worden uitgescheiden. En omgekeerd wanneer de zink inname te laag is en de koper inname te hoog dan gaat dit ten koste van de functie die zink heeft in het lichaam.

De zink-koper balans is van uitzonderlijk groot belang voor de gezondheid. Wanneer er te hoge koperspiegels zijn kan dat leiden tot kanker, schizofrenie, (manische) depressie, extreme angsten, paranoia, hallucinaties, epilepsie e.a. De zink inname in Nederland is al niet hoog maar het verbruik daarentegen wel. Vanwege de enorme suikerconsumptie alleen al is het zinkverbruik bij de westerse mens enorm gestegen. Daarnaast krijgen mensen veel te veel koper binnen o.a. via het drinkwater, aangezien we in alle woningen tegenwoordig gebruik maken van koperen leidingen voor het drinkwater. Ook vitamine C tekort en vitamine B3 tekort geven een verdere toename van de koper concentratie in het lichaam. Het is een goed gedocumenteerd feit dat vrouwen die de pil gebruiken te hoge koperspiegels hebben. Deels door de depletie van vitamine C, vitamine B3 en zink, deels doordat ceruloplasmine, een koperbevattend eiwit, sneller wordt geproduceerd o.i.v. de vrouwelijke oestrogenen.

dhr Wim Gelderblom.

Letterlijk overnomen van deze bron