In één van mijn vorige nieuwsbrieven was er een titel : “ben je eerlijk of idealist? ” En hierop liet een lezer me weten dat hij een eerlijke idealist is. Voor mij voelde die aan als een tang op een varken en dan slaat mijn onderzoekende geest direct aan het mijmeren. Waarom kan een idealist naar mijn gevoel nooit eerlijk zijn? Naar mijn gevoel is het of het ene of het andere.

Om tot een juiste conclusie te kunnen komen is het belangrijk om naar de inhoud of de essentie te kijken.

Wat is een idealist?
Een idealist is iemand die vasthoud aan een ideaal. Nog andere lezer gaf een mooie aanzet ide-al-is = een idee dat alles is voor jou. Niks zo leuk als spelen met woorden. De idealist is iemand die een beeld schept en die zichzelf daarmee buiten de realiteit stelt. Om het wat scherper te stellen kan je zelfs zeggen dat die persoon vertoeft in een waan. Want je kan maar vertoeven in of dromen van een ideaalbeeld omdat je
ooit iets pijnlijks ervaren of meegemaakt hebt. Omdat je geen grip krijgt op deze pijn of omdat je
er nog de verantwoordelijkheid niet voor wil nemen, vlucht je dan maar in een ideaal beeld.

De onbewuste motivatie van het scheppen van en in stand houden van een ideaal beeld, is dat je  het “onrecht / de pijn” in je leven hiermee probeert recht te zetten. Een ideaal is kan daarom nooit eerlijk zijn, want je staat voor niks anders meer open. Het is ontstaan vanuit een pijn of met andere woorden een oordeel.

Eigen normen

Ik was vroeger ook een eerlijke idealist, dat dacht ik toch. Strikt eerlijk aan mijn eigen normen en ideaal dat wel, helaas begreep ik niet dat een ideaalbeeld een vertekend beeld is en daarmee nooit eerlijk kan zijn. Het enige dat eerlijk is, is de realiteit. Toen ik wat ouder en wijzer werd en
stopte met het vechten tegen de windmolens in mijn hoofd kon ik ontdekken hoe feilloos de realiteit altijd is. Mijn leven werd ontzettend boeiend en verrijkend op het moment dat ik uit mijn idealen en hardnekkige wanen, stapte en de realiteit omarmde. Niks moest nog zijn zoals ik dacht want ik leerde me open te stellen voor de realiteit en zo mijn denken te veranderen in plaats van de realiteit te willen veranderen.

Eerlijk zijn

Zolang ik in de waan leefde dat het oneerlijk was wat anderen me aandeden of dat het oneerlijk was dat de regering/banken poenpakkers zijn , dat advocaten zakkenvullers zijn, dat er onrecht en wreedheid was, …. leefde ik vanuit een ideaal beeld. Dat hield natuurlijk in dat ik hoofdzakelijk handelde vanuit weerstand en vechten voor mijn ideaal beeld. En geschoppen en gevochten heb ik hoor, tegen elke mogelijke vorm van autoriteit in mijn leven. Mijn leven werd stukken gemakkelijker toen ik de realiteit wou accepteren en ik eindelijk zo slim werd om de enige autoriteit in mijn leven te zijn. Daarmee gaf ik mezelf de kans om eerlijk naar mijn motivaties en drijfveren te kijken. Dit mezelf in vraag stellen heeft het onrecht in mijn leven opgegeven. Door meer aan te sluiten op de realiteit en eerlijk mijn eigen motivaties onder ogen te zien, ontdekte ik dat het veel leuker en boeiender was om te leven vanuit in plaats van tegen de realiteit in te gaan. Net zoals het gemakkelijker is om de berg te lopen in plaats van  de berg te willen opblazen.

Blijf uit de klauwe van idealen of wanen

Het gekke is, dat mijn leven op een bepaalde manier ideaal werd, terwijl het vaak zelfs helemaal afweek van mijn oude ideaalbeeld. Daarom is het zo belangrijk om uit de klauwen van idealen of wanen te blijven. Het leven is steeds in verandering en je vastklampen aan een ideaalbeeld beeld is jezelf tekort doen. Leef voluit vanuit je huidige realiteit, wees eerlijk naar jezelf toe inzake je motieven en stuur aan de hand daarvan bij. Het leven is een avontuur en verre van een ideaal statisch beeld

Isabelle Lambrecht

healer & coach