ELk kind leert als één van de eerste dingen dat het  “fout” is en dat het veel dingen niet mag doen. Het moge dan ook logisch zijn dat zich hieruit een gevoel van onzekerheid en stuurloosheid ontwikkelt, waardoor  ze later zullen uitgroeien tot een volwassene die zichzelf steeds in vraag stelt. Een voor iedereen herkenbaar fenomeen, waarschijnlijk;

Heel vaak krijg ik emails van ouders en lees ik in de facebookgroepen veel berichten over ouders, die zich zorgen maken over hun hooggevoelige kinderen. De teneur is meestal dat hun kind  “niet” juist zou functioneren in gedrag, handeling en motoriek. De vraag die ik dan graag stel is: “Wat wil je van of voor je kind?”

– een uniek kind dat zichzelf mag zijn met een eigen groei tempo

OF

– een kind dat een maatschappelijk “verantwoord” gedrag vertoont en in de pas loopt

OF

– een talent/wens die jij via jouw kind gestalte wil geven omdat jij zelf niet de moed hebt om het te realiseren

Uniek; authentiek gedrag en zijn

Ik hoop met deze tekst meer rust en vertrouwen te kunnen brengen bij de ouders die denken dat ze dingen fout doen.  Wanneer je kind ander gedrag toont, weet dan dat de generatie nieuwetijdskinderen  juist de taak om UNIEK gedrag te vertonen. Op die manier stimuleren ze hun ouders en omgeving, om los te komen uit de verstarring van hun angst en meer vanuit het unieke zelf te leven. Ze tonen ons, hoe we thuis kunnen komen in onze eigen fysieke huid/leven & incarnatie.

Je kinderen zijn een verlengde van je innerlijke kind. En via je innerlijke kind wil je ziel gestalte geven aan dat unieke deeltje van de bron die ze representeert. Dat doe je hoofdzakelijk via het voelen. Hoe hoog gevoeliger je bent, hoe beter je uitgerust bent om uniek te zijn.

Kinderen zijn de vernieuwing

Generatie na generatie worden mensen slimmer en handiger. De volgende stap in deze evolutie, die nu bezig is, draait rond bewustwording. Kinderen hebben tot taak om jou te veranderen, om je uit uit te dagen en uit je vastgeroeste isolement te halen. Je vecht tegen de levensstroom in, als jij je kind probeert te veranderen of bij te schaven. Dat wat je erg vind in je kind is jouw eigen blinde vlek die je kind je spiegelt.  Door dit zichtbaar te maken voor jou in hun gedrag of ziektepatronen, krijg jij als ouder de kans om je licht te laten schijnen over dat thema en er zelf over te groeien en dat deeltje in jezelf te genezen. Dat is het geschenk van de bloedlijn.

Als ik kijk naar mijn eigen leven, zat ik heel lang slecht in mijn vel tot mijn 40/42ste. Pas op mijn 44ste kon ik echt de klik maken. Mijn dochter heeft mij heel wat peentjes laten zweten, want ze is een even sterke persoonlijkheid als ikzelf ben. Pas toen ik leerde begrijpen dat ik mijn eigen pijnen en blinde vlekken in haar zag, kon ik stoppen met worstelen en mocht mijn dochter dat thema ook loslaten. Jarenlang heb ik eigenlijk gevochten met mijn eigen soms onhandelbaar, onbegrijpelijk, innerlijk kind. Nu, op 48 jarige leeftijd, ben ik dankbaar voor het geschenk die mijn dochter mij geschonken heeft. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik de “uitdaging – zoektocht” aangegaan en aangedurfd heb.

Hoe kan je het best omgaan met je kind?

Lieve papa, mama je licht opsteken in de buitenwereld is ok, maar nog belangrijker is om vertrouwen te hebben in jezelf. Denk niet te snel dat er iets fout is met je kind. Je kind is namelijk perfect zoals het is, net zoals jij. Omdat jij als kind leerde dat er iets “fout” is met jou, heb jij nu diezelfde reflex om dat ook van je kind te denken. Dat komt  omdat je kind een verlengde is van jezelf.

Persoonlijk, ben ik heel eigenzinnig omgegaan met mijn dochter en liet ik haar zoveel mogelijk zichzelf zijn.  Niemand moest me vertellen wie, hoe en wat ze moest zijn. Het is heel belangrijk om je eigen gevoel te volgen, want je kind koos jou tot moeder/vader. Dat wil zeggen dat jij de antwoorden op hun noden draagt.

Slaapt je kind slecht, kijk dan of jij bereidt bent om zelf tot rust te komen. Wil je kind niet eten kijk dan met welke emotionele voeding (gedachten) jij jezelf nu ondervoedt/vergiftigd? Wil je kind niet spelen, kijk dan of jij nog speelt en leuke dingen doet in je leven. Wil je kind enkel kleur(en) breng dan meer kleur aan in je eigen leven en doe meer leuke dingen  Wil het enkel een bepaalde kleur dragen kijk dan waarvoor die kleur staat (chakra + kleurleer). Krijgen ze woedeaanvallen, kijk dan waar jij je eigen woede geen stem geeft? ….

Als de tijd, op natuurlijk wijze, rijp is

Je kind heeft natuurlijk ook nog zijn/haar eigen levensprogramma. Maar als je angsten ziet bij je kind zal je normaal gezien een gelijkaardig thema onderdrukt bij jezelf terugvinden.  Dan kijk je verder naar de leeftijd van het kind en voel in of de tijd rijp is om met dat thema aan de slag te gaan. Elke mens en elk kind heeft een uniek tempo. Al jaren worden kinderen te snel gedwongen om rationeel in het leven te staan. Dit terwijl de natuurlijke groeicurve uitnodigt, tot een spelen en creatief leven vanuit de rechterhersenhelft tot aan 6 jaar. Pas erna is het natuurlijk om de logische linkerhersenhelft te gaan ontwikkelen.

Omdat er nu te vroeg dingen geëist / verwacht worden, van hooggevoelige kinderen, staan zij al veel te vroeg onder constante stress, met alle gekende gevolgen. Men dwingt dan met aanmoedigingen of geeft beloningen zodat ze het toch maar zouden doen = verkapte dwang en manipulatie. Wie het natuurlijk moment invoelt zal merken dat als als de tijd rijp is, de vrucht vanzelf afvalt. Als je kind er klaar voor is, zal het spontaan handelen en stappen zetten. Zo gaat het ook in de natuur. Papa en mama vogel gaan niet gebukt onder angsten en duwen hun kids het nest uit zodat ze vliegen. De vogel stelt het niet in vraag en vliegt gewoon omdat dit normaal en natuurlijk is. Meer voelen en minder denken zal je terug in contact brengen met het natuurlijke ritme van jezelf, dat uniek is.

Uit het hoofd, naar je lichaam om voelen

Onze hedendaagse nieuwetijdskinderen helpen je om te leren uit je hoofd te stappen en weer plaats te nemen in je lichaam en te voelen.

Ik heb mijn dochter 2x in haar leven tot iets ‘gedwongen’ op 9.5 jarige leeftijd te fietsen en op 19 jarige leeftijd in auto te rijden. De tijd was rijp voor haar EN voor mij om terug in beweging te komen en de eigen vrijheid in de hand te nemen. Dankzij haar weerbarstigheid “diende/mocht” ik er aandacht aan besteden en zodoende kon ik zelf belangrijke stappen zetten, richting vrijheid in mijn eigen leven.

Mijn dochter is nu 27 jaar en mijn beste vriendin. Samen klimmen wij naar boven en telkens ik iets emotioneels uitwerk in mijn eigen leven, dat aan haar bericht, krijg ik in 9/10 gevallen te horen : “ewel mama, ik ben juist met hetzelfde bezig.” Dit kan ik geen toeval meer noemen. Stuurt zij mij onbewust aan? Ik denk van wel ja.

Bovenalles, geniet van je kinderen ipv ze te proberen te veranderen want sneller dan je denkt zijn ze het huis uit. Wanneer je hen iets vraagt of oplegt, leg dan heel duidelijk uit waarom. Via je kind zal je ontdekken of deze vraag uit je hoofd of uit je hart komt. Komt het uit je hart zal het spontaan meewerken, komt het echter uit je hoofd heb je de poppen (maskers) aan het dansen en is er weerstand.

Sta open voor hun eigenheid en ontdek jezelf. De liefde van kinderen is heel groot voor de ouders en op ziele niveau hebben ze zich bereidt verklaart om je”lastig” te vallen met je eigen lasten = blinde vlekken. Kinderen dragen letterlijk je pijnen uit liefde voor jou, samenwerken is het beste wat je kan doen. Sommige klanten hebben het moeilijk met het idee dat kinderen hun lasten dragen, maar zo werkt de evolutie nu éénmaal. Ook jij draagt lasten van je ouders terwijl jij aan je eigen persoonlijk proces werkt.