In de film: “the wizard of oss” ontmoeten we verschillende facetten en uitdagingen.  Voor de mensen die het boek en de film niet kennen dan vind je hier de originele versie van de film https://vimeo.com/150423718

De film draait om de 15-jarige Dorothy Gale, die met haar tante Em, haar oom Henry en haar hondje Toto in een boerderij in het Amerikaanse Kansas woont. Wanneer op een dag een tornado hun huis treft, kunnen Dorothy en Toto als enigen niet op tijd in de schuilkelder onder het huis komen. Ze zijn gedwongen in het huis zelf te schuilen. Het huis wordt door de tornado echter weggeblazen naar het magische land van Oz.

Kort na haar aankomst in Oz blijkt dat Dorothy onbedoeld een slechte heks (de boze heks van het oosten) heeft uitgeschakeld omdat haar huis bovenop haar is geland. Glinda, een goede heks (van het noorden), geeft Dorothy de magische schoenen van de gedode heks omdat deze Dorothy beschermen tegen de slechte heks van het westen, de zus van de heks die ze net gedood heeft. Tevens vertelt ze Dorothy dat, als ze ooit nog terug wil keren naar Kansas, ze de hulp moet verkrijgen van de grote tovenaar van Oz (“The Wonderful Wizard of Oz”).

De zoektocht naar de Tovenaar van Oz 
Dorothy en Toto nemen afscheid van de goede Heks en de Munchkins en ze  gaan op weg naar Smaragdstad. Als Dorothy en Toto al een heel eind gelopen hebben komen ze op een kruising terecht en ze weten niet welke kant ze nu op moeten. Dan horen ze een stem uit het maïsveld “als je naar Smaragdstad wilt moet je naar links”. Dorothy schrikt, maar dan ziet ze opeens een vogelverschrikker en het vreemde is: Hij praat!!. Hij vraagt of Dorothy hem los wil maken. Als dit gebeurd is vraagt Dorothy wat hij nu gaat doen. De vogelverschrikker zegt dat hij graag hersens zou willen hebben, zodat hij wat slimmer kan zijn. Dorothy denkt even na en vraagt waarom hij niet met hen mee gaat naar Smaragdstad, als de Tovenaar kan zorgen dat Dorothy naar huis gaat zal hij er ook wel voor kunnen zorgen dat de vogelverschrikker hersens krijgt.

De vogelverschrikker besluit om mee te gaan en ze vervolgen hun weg. Toen ze opeens een heel hard gekreun horen. Dorothy, toto en de vogelverschrikker gingen kijken wat er aan de hand was. Ze zagen een blikkenman met een bijl in zijn hand die als verstard stond. Hij knikte naar iets wat aan zijn middel hing, na lang nadenken begrepen ze het: de blikkenman was vastgeroest en hij kon niet meer aan het oliespuitje dat aan zijn riem hing. Dorothy en de vogelverschrikker spoten overal en de blikkenman kwam weer los. De blikken man vroeg waar het drietal naartoe op weg was. Dorothy vertelde dat ze de Tovenaar van Oz gingen zoeken om te vragen of zij en Toto naar huis terug konden en de vogelverschrikker wilde graag hersenen. De blikken man vroeg of hij mee mocht om te vragen om een hart, want hij wou weer kunnen voelen. Zo gingen ze met zijn vieren verder op pad.

Plots stonden ze  oog in oog met een leeuw, die wou  aanvallen, maar de blikkenman kraakte nog een beetje en de leeuw sprong verschrikt weg en  begon heel hard te huilen. Dorothy liep naar hem toe en vroeg wat er aan de hand was, hij zei “ik hoor de koning van de dieren in dit bos te zijn, maar niemand is bang voor me en alle dieren lachen me uit”. Dorothy vertelde van hun plan om de Tovenaar van Oz te zoeken en als ze hem zouden vinden kon hij de leeuw ook zeker meer moed geven.   Zo gingen ze met zijn vijven op pad: Dorothy, Toto, vogelverschrikker, blikkenman en de leeuw. Ze vervolgenden hun weg en de boze heks dook nog een paar keer op om de rode schoenen af te pakken, maar Dorothy werd goed beschermt door haar nieuwe vrienden en zo konden ze hun weg na vele hindernissen voort zetten.

De uitdagingen overwinnen

Als Dorothy en haar vrienden na hun avonturen terug komen bij de Tovenaar is daar ook de goede heks weer. De Tovenaar zegt dat hij ze niet kan geven wat ze willen, Dorothy wil al gaan huilen als de goede heks uitlegt dat de Tovenaar niet kan helpen, omdat ze dat zelf ook kunnen. De leeuw wilde Dorothy zo graag redden dat hij gewoon het enge woud in ging en daar is heel wat moed voor nodig, hier krijgt hij een medaille voor en hij wordt koning van de dieren. De vogelverschrikker krijgt van de Tovenaar een getuigenschrift van de universiteit  omdat hij zoveel goeie ideeën had en maakt hem heerser van Smaragdstad. De blikken houthakker krijgt een klokje in de vorm van een hart en hiermee wil de heks aan geven dat hij al een hart had maar dat de tijd nog moest komen om het te ontdekken. En de goede heks legt aan Dorothy uit dat ze al de hele tijd naar huis had gekund als ze dat echt wilde, Dorothy hoeft maar 3 keer met haar rode schoentjes tegen elkaar te klikken en ze zal terug bij haar tante en oom zijn. Dorothy en Toto nemen afscheid en gaat dan snel naar huis, want…

Symboliek

Velen van ons zijn als de blikken man/soldaat. De tinnen soldaat heeft in de plaats van een hart en tinnen harnas. Tijdens onze jeugd sluiten we al heel snel ons hart  omdat we lijden aan een gebroken hart vanwege de afwijzing van de buitenwereld. Zo zoeken we bescherming binnen ons harnas van oordelen en niet-meer-willen-voelen.  Hierdoor worden we stijf en ervaren we het lichaam vaak als pijnlijk en een vreemd onderdeel van onszelf. Als we ouder worden begrijpen we dat we zo kunnen vastroesten en we op een bepaald moment helemaal vastlopen.  (= de bescherming keert zich tegen ons = het oliepompje blijft buiten ons bereik) Dan begint de zoektocht terug naar ons hart als de wens om weer te kunnen liefhebben, vrolijk te zijn en te kunnen genieten sterk genoeg wordt.  

De tovenaar (symboliek voor de buitenwereld)  vertelt hem echter hoe gelukkig hij is om ‘geen’ hart te hebben. Hij zegt:”Harten hebben geen nut, behalve als zij onbreekbaar zijn.” Maar de Tinnen Soldaat voelt dat er meer is dan het overleven, hij voelt zich een onvolledig mens. En gaat ook niet akkoord met de volgende stelling van de Tovenaar dat “een hart niet wordt beoordeeld naar hoezeer je bemint, maar naar hoezeer je bemind wordt door anderen.”
In De Zoeker van de Harten draagt de Tinnen Soldaat een harnas als bescherming tegen de vreemde wereld van de gevoelens. Zijn paard, dat staat voor de vrijheid van de ziel, draagt de Tinnen Soldaat op zijn belangrijke zoektocht door het leven. De duif, goddelijke boodschapper van vrede en rust, draagt het hart dat de Tinnen Soldaat een echt lid van de mensheid zal maken.

De vogelschrikker ontdekte dat ie hersenen had toen hij de moeite deed om zelf na te denken ipv te zijn wat anderen van hem wilden. De blikkenman ontdekte zijn hart door zijn gevoel te volgen. De leeuw ontdekte zijn moed toen hij het leven (zijn uitdagingen) accepteerde

Wil jij nog iets hard maken? Dan verval je in de rol van de tinnen soldaat. Wil je echter je hart volgen dan zal je de moed van de leeuw nodig hebben en ben je meer dan maar een vogelschrikker. Gebruik dus je hersenen en wees creatief en laat je gevoel hierbij de grote leidraad zijn.

Als je dit verhaal leest dan is dat van je ziel een uitnodiging om je gevoel toe te laten, om te durven voelen & ervaren.