Hallo lieve mama’s en papa’s, als je dit leest hebt je waarschijnlijk het geluk, geboorte te hebben gegeven aan een nieuwetijdskind. Nieuwetijdskinderen opvoeden is echter niet altijd zo evident. Ze luisteren namelijk niet zomaar naar jou, want ze handelen authentiek. Dat wil zeggen dat je hun respect moet verdienen. Hun respect verdienen doe je, door eerlijk te zijn met jezelf en zo helpt je kind je door je blinde vlekken heen te loodsen.  Klinkt waarschijnlijk ingewikkeld

Van hsp ouder tot hsp ouder

Wat ik  als HSP’er (1969) en moeder van een HSP kind (1990) alvast kan meegeven is  het volgende:

– onze kinderen kozen ons op zieleniveau,  als vader/moeder uit in deze transformatietijd, omdat ze wisten dat wij hen de nodige bescherming en steun konden bieden
– zij helpen ons, om ons eigen gevoel en weten te volgen, want voor onszelf zouden we het niet doen. Maar o, wee, als er iets hapert bij onze kinderen, daar hebben we alles voor over… dus het is de bedoeling dat jullie je eigen buikgevoel volgen en je angst om fouten te maken loslaten.

Ik weet dat er andere ouders zijn. Maar, omdat enkel het gelijke elkaar aantrekt, weet ik dat enkel gelijk stromende mensen dit artikel zullen lezen.

Groei en transformatie versnellen

Dus trek ik deze lijn door: mijn groei, mijn durven uitbreken, het dichter bij mezelf komen en het ja zeggen tegen mezelf, heb ik voor een groot deel te danken aan mijn dochter. Zij was een open deur voor mij. Natuurlijk diende ik zelf de uitdaging aan te gaan en nodige stappen te zetten, maar zij was de aanleiding. Dat ik een buitenbeentje was, dat mensen mij afwezen of dat ik problemen had was geen probleem, maar als mijn dochter problemen had, ho ho, dan schoot ik in onmiddellijk in actie.

Zij bleek telkens een trigger te zijn voor mij, in haar vastlopen, worsteling met haar anders-zijn of haar ongrijpbare pijnen. Hierdoor zocht ik, probeerde ik dingen uit, bekeek dingen anders, stond ik open en dit met een nimmer aflatende “verbetenheid”. Ik beet me er echt in vast. Voor mezelf (ongewenst kind) had ik nooit zoveel kunnen opbrengen, mijn eigenwaarde was daarvoor veel te laag.

Mijn kind was mijn “goudblokje”. Nu heb ik gelukkig mijn innerlijk goudblokje ontdekt, via mijn uiterlijk goudblokje ?

Hulpeloosheid en het zoeken van antwoorden in de buitenwereld

Mijn advies: je bent helemaal NIET hulpeloos,  laat je niks aanpraten, je gevoel is juist. Alle hulp die je nodig hebt, is al aanwezig in je buik. We flappen het er te pas en te onpas uit “volg je buikgevoel”.  Maar wie doet het? De flower powers, wij, onze kinderen zijn een pioniersgeneratie juist bedoeld om de dingen anders te doen. Om weer onze energie en passie, die zetelt in de buik, weer te laten stromen.

Mijn dochter is nu 27 jaar. Ik heb dus al behoorlijk wat inzichten mogen verwerven via haar en via mijn klanten.  Als ik iets anders zou doen, dan is het dit: stoppen met proberen haar te redden en meer meestromen met wat ze aangeeft. Bijvoorbeeld: ze had geen vriendjes, was eenzaam en dat deed me pijn (nu weet ik dat ik mijn eigen pijn weerspiegeld zag). Ik gaf haar vele kansen om aan te sluiten, maar niks werkte. Had ik mezelf die kansen maar gegeven, want dat was de bedoeling.

Samenwerken, lees stromen met je kind

Wat ik eigenlijk bedoel is om samen te werken met je kind. Je kind is letterlijk en figuurlijk de veruiterlijking van je eigen ongehoord,  innerlijk kind. Een kind leeft tot zijn 7e jaar nog dicht bij de eigen authentieke wijsheid, waardoor wij als ouder veel kunnen leren van onze kinderen. Je kind heeft natuurlijk ook haar eigen verhaal en accenten, maar in essentie werken jullie hetzelfde uit, totdat het afgewerkt is. Dat is het verhaal en de kracht van de bloedlijn.

Meestal lopen we vast op de veruiterlijking of de spiegel, die enkel maar een symptoom zijn. Het vastlopen komt omdat we de pijn te serieus nemen en niet begrijpen dat de pijn een ingang is naar verandering. Daarmee bedoel ik: een pijn is meer dan een pijn, het is een open deur. Wie de pijn te serieus neemt, blijft hangen bij de pijn en wil de pijn oplossen waardoor voorbijgegaan wordt aan de essentie, namelijk: de open deur naar jezelf. Groei is nu éénmaal slechts mogelijk via wrijving, anders is er geen energie om in actie te komen.

Succes mensen en geniet van deze ontdekkingsreis hier op aarde

Isabelle Lambrecht