Het sprookje van vrouw Holle is een sprookje van Grimm, voor het eerst opgeschreven in 1812. Het is een van de weinige sprookjes waar een Godin in voorkomt! Vrouw Holle wordt ook wel Holda, Hölle of Hel genoemd. Zij is de godin van de onderwereld die heerst over het rijk der doden.  (Je kan ook hier eerst het sprookje lezen) Hieronder vind je het verhaal in de blauwe kleur

Vrouw Holle– 

Er was eens een weduwe, die twee dochters had. De één was mooi en ijverig, de andere lelijk en lui. De luie was haar dochter van deze hield ze het meeste. Haar stiefdochter liet ze alle werk doen.  Het arme meisje moest elke dag op straat zitten bij de waterput en zoveel spinnen, dat vingers bloeden. Op een dag was de spoel zo bloederig, dat ze niet anders kon dan deze af te wassen. Toen ze zich over de put boog, schoot de spoel uit haar handen en viel in de diepe donkere put.  Ze begon te schreien, liep naar de stiefmoeder en vertelde van haar ongeluk. Maar die werd alleen maar heel boos en zei onbarmhartig : “Als je de spoel erin hebt laten vallen, moet je er die maar weer uithalen. “

De 2 dochters kan je zien als de 2 personen die jij kan zijn. Als jij jezelf bent ben je mooi en ijverig. Leef jij in angst en zelfafwijzing, dan wordt je hebberig en lui.

De hardvochtige stiefmoeder  Moeder aarde en het leven zijn liefdevol maar als jij de buitenwereld tot centrum maakt dan maakt de moeder plaats voor de stiefmoeder die materie heet.  De stiefmoeder wil enkel resultaat Deze kijkt alleen naar de buitenkant, hoe goed presteert het meisje? De stille, liefdevolle aandacht van het meisje – een teken dat ze het contact met de bron nog niet heeft verloren – wordt niet gezien, noch herkend, noch gewaardeerd. Het egoïstische kind word verwend en beloond, want daarin herkent de valse moeder zichzelf. De twee zusjes kan je zien als twee aspecten van jezelf : je essentie die invoelend en liefdevol geeft en het rationele denken dat enkel hebzuchtig is en wil overleven. Gevoel wordt gezien als een slechte eigenschap, omdat de kracht ervan onbegrepen is.

Toen ging het meisje naar de waterput terug en wist niet wat ze beginnen moest, en in haar angst sprong ze de put in om de spoel te halen. Ze verloor het bewustzijn, maar toen ze weer wakker werd en weer tot zichzelf kwam, lag ze in een prachtige weide; de zon scheen en er stonden duizenden bloemen. Ze stond op en liep de weide af en kwam bij een boom vol met appelen en de boom riep: “Schud me toch, schud me toch, want de appels zijn allemaal rijp!” Ze schudde de boom zodat de appels vielen alsof het regende, en ze schudde zolang, tot er geen een meer hing, ze legde al de afgevallen appels op een hoop, en toen wandelde ze weer verder. Daar kwam ze bij een oven vol met brood, en het brood riep: “Haal me eruit, haal me eruit, anders verbrand ik: ik ben al lang gaar!” Ze ging erheen en haalde platen vol brood eruit. 

In de put

Spinnen bij een waterput verwijst naar de schikgodinnen die ook de levensdraden spinnen gezeten bij de levensbron en zo het levenslot bepalen. We hebben allemaal onze eigen levensdraad, die ons de weg wijst, als we onze innerlijke bron gehoorzamen. De levensdraad is ons gevoel en alles wat ons een goed gevoel geeft, is ons op het lijf geschreven. De spoel is hier de aangeleerde structuur of het idee waaraan ze moet voldoen. Ze verliest ze in de bron, omdat deze aangeleerde structuur niet goed voelt. Door in de put te springen neemt ze contact met haar innerlijke kern en leert ze weer te geloven en te vertrouwen in zichzelf.  De spoel (de aangeleerde denkpatronen) zal ze vinden onderaan de put  (= onderbewustzijn). De meeste mensen ontdekken terug zichzelf nadat ze heel diep in de put gezeten hebben. Pas dan is de mens bereid om uit te breken en om meer zichzelf te zijn. Pas als je diep in de put gaat, diep genoeg zinkt, kan je de goed verborgen gedachten van zelfafwijzing ontmoeten en ervoor kiezen om die los te laten. Pas als je heel diep in de put zit, is totale bevrijding mogelijk. In je diepste ellende kan je kiezen voor jezelf en de reis naar zelfkennis aanvangen.  Die put van diepe ellendige emoties blijkt namelijk een tunnel naar de onderwereld. De onderwereld is de wereld van je emoties van alle angsten, die je zoveel mogelijk probeert te verdrukken. Daarom is deze tunnel er eentje naar het licht ipv naar de duisternis.  Via het water van  haar emoties bereikt zij een heerlijke lenteweide vol bloemen. Water staat voor gevoel, maar als je leeft vanuit zelfafwijzing leef je vanuit wat niet goed voelt = emoties. En omdat emoties onaangenaam zijn verdringen de meeste mensen ze (= de put)

Appeltjes plukken en broden halen

In het leven zijn er heel wat uitdagingen en kansen die naar je roepen. Maar al je bang bent om je vingers te branden of als je hoogtevrees hebt, mis je heel wat kansen. De drie beproevingen hier in het verhaal staan ook voor de drie aspecten van de Godin, als maagd, moeder en oude vrouw.   Als maagd ontwaakt ze in de weide vol bloemen = uitnodiging om te genieten van de veelzijdige mogelijkheden op aarde.  Zij plukt de bloemen en daarmee het leven!  Dan hoort ze de roep van de appelen : pluk  me. Dat is de uitnodiging die elke mens krijgt om zijn eigen potentieel te plukken = vorm te geven. Dit komt ook overeen met de 2de chakra= je levenskracht, levensvreugde en creativiteit om te scheppen = scheppingsdrang.  Dit is de ontdekking van je scheppingsmacht en seksualiteit (levensenergie). In het Bijbelse verhaal is het een zonde als Eva in de tuin de appel plukt, omdat dit zorgt voor nieuwsgierigheid en het willen vorm geven aan je eigen authentieke frequentie. Op het moment dat je authentiek wil zijn, komt er een stukje strijd om jezelf vorm te geven. Je valt uit het paradijs, omdat er in het paradijs geen scheppingsdrang is. Hier op aarde, is de scheppingsdrang de grote uitdaging die zowel voor vreugde als voor verdriet kan zorgen, zolang je deze niet goed begrijpt.  Voor de Godin is het een noodzakelijkheid om tot bewustzijn te komen, want seksualiteit is creativiteit en de macht om het geschapene ook te baren = vorm te geven. Het meisje volgt haar instinct, de natuur zelf roept haar, de appelen schreeuwen, dus zij luistert. Na het plukken van de appelen is zij geen maagd meer. Eenmaal geproefd van de appel wil ze meer. De volgende stap zijn de broodjes in de oven die gaar zijn en haar toeroepen: “haal me eruit, ik ben gaar anders verbrandt ik”  Zij mag kinderen ter wereld brengen. Elke gedachte, elk project is ook een kind dat jij baart. Dit is de roep om met je talenten te experimenteren, om je passies de vrije hand te geven, om uiting te geven aan wat in jou leeft omdat het je anders zou verbranden.

Vrouw Holle

Eindelijk kwam ze bij een klein huisje. Een oude vrouw met grote tanden, keek uit het venster. Die tanden joegen haar angst aan en ze wou ervan weglopen. Maar de oude vrouw riep haar na: “Waarom ben je bang, lieve kind? Blijf bij me. Als jij alle huiswerk wilt doen, zal het je goed gaan. Je moet alleen zorgen, dat je mijn bed goed schudt, zodat de veren vliegen, dan sneeuwt het in de wereld, ik ben vrouw Holle!” Toen de oude vrouw zo vriendelijk tegen haar sprak, vatte het meisje moed, stemde toe en kwam bij haar in dienst. Ze deed alles tot grote tevredenheid en schudde het bed steeds met zoveel geweld, dat de veren als sneeuwvlokken rondvlogen; maar ze had dan ook een goed leven bij haar, geen enkel boos woord en elke dag haar natje en haar droogje. 

Ze schrikt van de grote tanden. Elke mens heeft schrik van het onbekende ( de grote tanden) Vrouw holle heerst ook over hel of de holle wereld der geesten. De holle wereld verwijst naar je denken (= ongegrond, luchtkastelen, illusies). Het huis van vrouw holle is het huis waarin jij leeft of het denken dat jouw leven en gedrag vorm geeft. Het hoofd kan echt een hel zijn, als die gevuld is met gedachten van angst en gebrek. Dan lijkt het alsof het leven een straf is, donker en duister. Maar wie de moed heeft om bewust in het leven te staan, zal in het ouder worden wijzer worden en meer leven vanuit vertrouwen (= trouw zijn aan jezelf) en daarmee ontdekken dat het leven een magische plek is. Je hoofd herbergt ook het Elysium der Gelukzaligen.   Holda hield in haar berg grote feestmalen met eeuwig zang, dans en mooie vrouwen. De godin Hel zelf wordt voorgesteld als voor de helft zwart en rottend en voor de andere helft roze..  In het sprookje lijkt vrouw Holle lelijk en dus gemeen, omdat als jij niet luistert naar je innerlijk bron, jij gestalte geeft aan duistere gedachten van angst met grote gevaarlijke tanden.  Als er hardvochtigheid is, kan liefde niet meer  herkent en erkent worden en dan ontstaan er gedrochten en duisternis.

Bij vrouw Holle ervaart het meisje de fase van de oude vrouw, haar winterperiode. Zo leert ze dat alles zinvol  en waardevol is. En dat elke lelijke vorm (= uitdaging) uiteindelijk een gift zal blijken te zijn. Als zij de opdracht van het leven (het rein houden van het huis) vol accepteert en met ijver en vreugde volbrengt dan sneeuwt het op aarde. Sneeuw is zacht, rein en mooi. Maw als jij mee stroomt met het leven, als jij ja  zegt tegen het leven en met levenslust en vreugde je stappen zet, dan verrijk jij ook de wereld. Door ijverig en vanuit het hart te leven hou je leven rein (sneeuw). Het leven is constante verandering en constante beweging dus wie ijverig is is flexibel, staat open voor het leven, experimenteert en probeert. Wie lui is, blijft in zijn veilige comfortzone en zal geen stem geven aan het mooie en de talenten in zichzelf.  Als ze het kussen opschud om de veren te laten vliegen, wil dat zeggen dat zij haar denken reinigt van oude, zelfbeperkende gedachten. Schud dus je oude  ervaringen en herinneringen van je af en onthoud enkel wat jij nodig hebt om je goed te voelen in je eigen vel.

Deze laatste fase is de fase van de wijze oude vrouw. In deze fase begrijp je de magie en het geschenk van het leven. Door vanuit het hart en je eigen waarheid te leven, geef jij via elke uitdaging vorm aan je eigen gaven. Door meer te leven vanuit je eigen waarheid vorm jij je eigen wijsheid. Dankzij jouw wijsheid kan jij een  brug kan slaan naar anderen, en hen  helpen hun eigen pad met vreugde te gaan en te ontdekken. Wijsheid is ontdekken wat zin geeft aan JOUW leven en met deze zingeving ben jij dienstbaar en maak jij de wereld mooier en krijg jij het geschenk van geluk en levensvreugde (goud)

Goud of pek

Ze was al een poos bij vrouw Holle, toen ze  heimwee kreeg. Ook al had ze het hier duizendmaal plezieriger dan thuis, ze verlangde er toch naar terug. Eindelijk zei ze tegen vrouw Holle: “Ik heb een vreselijk verlangen naar huis, en al gaat ’t me hier nog zo goed, ik kan niet langer blijven, ik moet naar mijn familie terug.” Vrouw Holle sprak:”Ik vind het lief van je, dat je weer naar huis verlangt, en omdat je me zo trouw gediend hebt, zal ik je zelf weer naar boven brengen.” Ze nam haar bij de hand en bracht haar bij een grote poort. De poort werd geopend, en toen het meisje daar onder stond, viel er een regen van goud neer, en al het goud bleef aan haar hangen, zodat ze helemaal met goud was overdekt. “Dat krijg je, omdat je zo ijverig bent geweest,”zei vrouw Holle en ze gaf haar ook de spoel terug, die in de put was gevallen. Daarop viel de poort dicht en het meisje was in de bovenwereld, niet ver van haar moeders huis en toen ze in de tuin kwam, zat de haan op de putrand en riep: “Kukeleku, Onze gouden jonkvrouw zien we nu.”

Toen ging ze naar binnen naar haar moeder en omdat ze met goud overdekt was, werd ze door haar en haar zuster vriendelijk begroet.

Uiteindelijk  voelt het meisje de roep naar huis of de drang om nu zelfstandig te zijn en zelf verantwoordelijkheid te nemen voor haarzelf. Vrouw holle of het leven, vormt zich naar haar denken en als zij de poort doorstapt wordt ze met goud overspoelt. Ik herken dat heel goed vanuit mijn eigen leven. Telkens ik uit mijn comfortzone stapte en keuzes maakte die onlogisch waren maar goed voelden, was het resultaat puur goud (= iets waar ik heel blij mee was)

Als ze in de bovenwereld is roept de haan haar toe: Kukeleku onze gouden jonkvrouw zien we nu! Hij is de vogel die de dageraad, en daarmee het dagbewustzijn en een nieuw leven aankondigt. Haar volgende leven of volgende levensfase,  wordt karmisch beloond met een grote portie geluk en zonneschijn.

Afgunst en bewustzijn

Het meisje vertelde alles wat ze ondervonden had. Toen de moeder hoorde, hoe ze tot grote rijkdom was gekomen,  droeg ze haar eigen dochter op om in de waterput te springen.  Ze moest bij de waterput zitten en spinnen; en om de spoel bloederig te maken, prikte ze zich in haar vinger door met haar hand in de doornheg te stoten. Toen gooide ze de spoel in de put en sprong er zelf in. Ze kwam, net als de ander, op de mooie weide en volgde hetzelfde pad. Weldra kwam ze bij de appelboom, die riep: “Schud me toch, schud me toch, wij appels zijn allemaal al rijp!” Maar zij antwoordde:”Dat denk je maar, er zou best een appel op mijn hoofd kunnen vallen!” en daarmee ging ze verder. Toen ze bij de oven kwam, riep het brood weer: “Haal me eruit, haal me eruit, anders verbrand ik, ik ben al lang gaar.” Maar het luie meisje antwoordde: “Denk je dat ik zin heb mijn handen vuil te maken,” en ze ging weg.  Toen ze bij het huisje van vrouw Holle kwam, was ze niet bang, want van die grote tanden had ze al gehoord, en ze verhuurde zich meteen. De eerste dag deed ze zichzelf geweld aan en was vlijtig en deed wat vrouw Holle haar zei, want ze dacht aan al het goud dat ze ter beloning zou krijgen, maar de tweede dag begon ze al te luieren, en de derde nog meer: toen wou ze ’s morgens niet eens meer opstaan. Ze schudde het bed van vrouw Holle ook niet, zoals het hoorde, en ze schudde zeker niet zo dat de veren vlogen. Dat verdroot vrouw Holle al gauw en ze zei haar de dienst op. De luie was daar best mee tevreden en dacht, nu zal de gouden regen beginnen; vrouw Holle bracht haar bij de poort, maar toen zij daar onder stond, werd er in plaats van goud een grote pan vol pek uitgestort. “Ter beloning van je diensten,” zei vrouw Holle en sloot de poort. Zo kwam de luie meid thuis, helemaal vol pek, en de haan zat op de putrand en riep: “Kukeleku, nze vieze jonkvrouw zien we nu!”  Het pek bleef aan haar kleven en wilde er haar leven lang niet af!

Als zij met goud beladen bij haar stiefmoeder en zuster aankomt, wordt zij vriendelijk begroet maar erna slaat de afgunst toe en wil de stiefmoeder dat ook voor haar dochter. De kwade stiefzuster volgt de opdracht. Het verschil hier is dat het lieve meisje in de put sprong om het haar stiefmoeder naar de zin te maken, de kwade stiefzuster doet het vanuit hebzucht. Omdat hebzucht een zinloze energie is, staat de stiefzuster afwerend in het leven, is er enkel zelfbehoud en is ze liever lui dan moe.

De lieve zus werkte tot bloedens toe = ze stelt zich openen geeft het beste van zichzelf, de stiefzuster prikt zich maar (= ze stelt zich niet open en houdt het veilig en onder controle). Komt ze bij de appelboom wil zij de vruchten niet plukken want er kan een appel op haar hoofd vallen = staat symbool voor gezichtsverlies en falen, iets dat op jouw hoofd neerkomt (iets waar men je verantwoordelijk voor houdt). De broden wil ze niet uithalen omdat ze haar handen niet wil vuil maken = ze wil nergens bij betrokken raken en nergens verantwoordelijkheid voor nemen.  De eerste dag bij vrouw holle doet ze haar best, om de beloning te krijgen, maar als die uitblijft is er geen motivatie meer en valt ze stil. Wie leeft vanuit hebzucht zal merken hoe leeg het leven is, omdat je de rest niet meer ziet. De lieve zus kon de warmte, het huis en het comfort waarderen = ze leefde in het nu. De stiefzus ziet dat allemaal niet omdat ze maar op 1 ding gefocust is, het goud. Maar ze snapt niet dat het goud het resultaat is van de keuzes die ze maakt in haar leven.

Maar sowieso wordt elke levenshouding beloond. Ook zij kreeg bij het verlaten van de onderwereld, haar beloning nl pek. Dit bleef aan haar kleven en wou er haar hele leven lang niet af! Alles wat zij onderneemt in haar leven gaat door die pek, stroperig en zit vol met pech.

Wie leeft vanuit het hart ontvangt goud, wie leeft vanuit hebzucht ontvangt pek.

Hoe zit het met jouw leven? Nog op zoek naar veiligheid en geld verdienen of heb jij al de keuze gemaakt om van het leven te genieten en gezegend te worden met levensvreugde en overvloed?

Warme groet

Isabelle Lambrecht

bewustzijnscoach & healer

Pek is etymologisch verwant met pech! De pek betekent dus dat zij veel pech in haar volgende leven zal krijgen. Zij wordt zo gezegd een pechvogel. De pech is ook de donkere kant van de onderwereld. Pech is een Oud-Hoogduits woord voor de hel, waar de zielen  in de zwarte pek worden gebrand. (4) Ook hier zien we de twee aspecten van vrouw Holle en haar wereld. Het is licht en duisternis, wit en zwart, wie met de stroom meegaat = leeft vanuit het hart en eigenliefde, vind geluk en loopt in het licht. Wie  hardnekkig en egoïstisch zal in het duister tasten en ongelukkig zijn.

https://www.beleven.org/verhaal/vrouw_holle

Noten:

1) De afbeeldingen zijn allemaal (op de eerste na) van Anton Pieck.
http://en.wikipedia.org/wiki/Mother_Hulda

2) http://www.surlalunefairytales.com/diamondstoads/stories/holle.html

3) http://nl.wikipedia.org/wiki/Hades
http://en.wikisource.org/wiki/Curious_Myths_of_the_Middle_Ages/The_Mountain_of_Venus
Sturluson – Gylfaginning H 34 (Proza-Edda): ‘zij is voor de helft donkerblauw en voor de andere helft vleeskleurig.’
Mogelijk was ook het Walhalla oorspronkelijk in de grafheuvel gedacht en niet in de hemel.

4) De pechvogel is iemand die telkens ongeluk heeft en daarom vergelijkt wordt met een vogeltje dat aan de pek is blijven kleven. Pek werd als vogellijm gebruikt. Mogelijk werd dit symbolisch uitgebeeld bij de straf voor misdadigers (ons welbekend uit de Lucky Luke strips) waarin zij met pek en veren werden overgoten om vervolgens het dorp uitgejouwd te worden.

Zie ook: http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/hel1