Er zijn een paar hele goeie spreekwoorden, die meer dan veel zeggend zijn. Wat dacht je van:

  • de waarheid kwetst
  • al wat je zegt ben je zelf
  • de waarheid komt uit een kindermond

Ja, wat is dat juist met die waarheid die kwetst en wat kwetst ze eigenlijk? De waarheid is dat waar je eer ligt, want heid komt van het Protogermaans *khaidus « eer, waardigheid van 

Waar ligt je eer, bij je hoofd of bij je hart?

De waarheid is de realiteit die je niet onder ogen wil zien.  Ja maar, allé wat ik zie is toch wat ik zie? Nee hoor, je ogen zijn zeer selectief. Je oog registreert in kleine brokjes wat het kent en je hersenen vullen het dan verder aan met wat het weet uit zijn eigen bestaande databank. Je hersenen hebben een scanfunctie en vergelijken het met de reeds bestaande en gekende data.

Als je leeft vanuit je hoofd, leef je eigenlijk in een illusie, want de dingen in je omgeving krijgen vorm vanuit je  focus of bestaande visie op de dingen. Jouw visie bepaalt hoe jij omgaat met iets of hoe jij iets interpreteert of waar jij interesse in hebt. Dat zorgt ervoor dat je blind bent voor de rest, en meer nog, je bent blind voor deze blindheid. Van een blinde vlek gesproken.

 

Leugentjes om bestwil en behoedzaamheid

Tussen ons gezegd, die leugentjes om bestwil verdorie, toch zo verleidelijk. Ooh en wat dacht je van  be-hoed-zaamheid, daar zet je je hoedje naar de wind of blind voor je hoed, speel je lekker onder 1 hoedje met je ego en ga je  volledig op in het spel van ik – tegen – de – ander.  En al die leugentjes, waar je op den deur in verstrikt en waar je zoveel moeite voor moet doen? Ja het wordt steeds duidelijker waarom je de waarheid uit de weg wil gaan en uit de wind probeert te blijven. Jammer want niks is zo verfrissende  als een stevige wind die de duffe, muffe lucht opfrist. En het kan er soms heel duf aan toegaan in je geest: “Ik ben niet goed genoeg, niemand ziet me graag, wat ik ook zeg ze luisteren toch niet naar me, ik doe er niet toe, …….” Het gaat van duf naar duffer naar het dufst, ik krijg al zin om er een frisse wind door te laten waaien ;-).

De waarheid kwetst het ego maar voedt het hart.

Mijn inzien, is  het spreekwoord dus onvolledig en pas ik het liever aan naar dat wat hierboven staat. En zo is het, de waarheid kwetst ons ego, dat helaas bij de meeste mensen de drijvende motor is van het dagdagelijkse leven. Voor wie leeft vanuit het hart, is de realiteit iets dat van harte omarmt wordt. Je armen zijn namelijk de verlengstukken van je hart, wist je dat?  Het ego vecht of vlucht, het hart koestert en verbindt.

 

Ja maar, hoe weet je nu of je vanuit je ego of vanuit je hart in het leven staat?

Dat is heel eenvoudig: het ego vecht of vlucht, het hart koestert en verbindt. Angst versus liefde.

Maak jij je steeds zorgen over het verleden en de toekomst = ego. Leef jij in het nu = hart. Ben je overal bang voor en heb je veel doodsangst = ego. Sta jij open voor nieuwe ervaringen en kan jij gemakkelijk de dingen accepteren (dat wil niet zeggen dat je over jou laat lopen !!!)= hart.

Acceptatie is een moeilijk item voor de meeste mensen. Acceptatie is synoniem voor overgave en meestromen met wat zich op je pad aandient. Ipv van in weerstand te gaan en te foeteren waarom dit je nu weer overkomt of wat je nu weer fout deed, ga je in acceptatie. Dat wil zeggen dat je je volledig bewust bent van het feit en dat je er zonder oordeel naar kijkt. Erna bekijk je dan wat je er het beste mee kan doen. Het is net als een blokken doos. Als je die opendoet foeter je toch ook niet dat er blokken in zitten? Nee je bekijkt eerst de blokken, dan de tekening en dan bedenk je hoe je comfortabel je blokken in elkaar kan knutselen. Zo is het ook in het leven.

Ahh je zoekt geluk maar niks schijnt te lukken? Maar weet je wel wat je wil laten lukken of ben jij maar lukraak bezig ;-)? Waarschijnlijk weet je het nog niet goed. Onthoud dan dat je het nooit zal vinden in je hoofd want het leeft enkel in je hart . Als iets je lukt, dan voel je je hart opspringen van vreugde. Zoek vreugde en je krijgt vanzelf geluk.

Ik wens je veel geluk toe.

Tot de volgende

Isabelle Lambrecht