Denk jij contact te hebben met je realiteit, begrijp jij wat jouw realiteit is? De meeste mensen hebben  namelijk helemaal geen contact met hun eigen realiteit. Steeds maar weer op behoedzame wijze,  laverend door het mijnenveld dat het leven lijkt te zijn probeer jij waarschijnlijk te overleven. Misschien probeer je zelfs vat te krijgen op je leven door je de nodige waarom vragen te stellen? Om je realiteit te ontdekken kan je het spreekwoord: “De waarheid kwetst” als ingang gebruiken.

Waarheid, realiteit, kwetsen, een interessant triootje. Wat is realiteit, wat heeft die te maken met je waarheid en waarom kan het leven je kwetsen? Spreekwoorden berusten op berusten op zeer oude wijsheid, van heel lang geleden,die telkens weer overgedragen werden van generatie op generatie. 

Wat bedoelt men met de waarheid?

Met de waarheid wordt je realiteit bedoelt, deze die je meestal niet onder ogen wil zien.  Ja maar, denk je nu misschien, ik zie toch alles? Nee hoor, de menselijke ogen blijken zeer selectief te zijn. Je oog registreert pijlsnel, de kleine brokjes die het herkent en bijna tegelijkertijd vullen je hersenen het plaatje verder in met wat het terugvind in  zijn eigen bestaande databank. Met andere woorden als je iets ziet, vullen je oordelen in een oogwenk de rest in!  Je hersenen hebben eigenlijk een soort van snelle scanfunctie en vergelijken alles constant, met de informatie die reeds in je hersendatabase aanwezig is. Op die manier probeert het alle impulsen te ordenen en te schiften want je krijgt dagelijks zoveel impulsen, dat als je met alles aan de slag zou gaan, je direct knettergek zou zijn. Je hersenen of lichaamsbewijstzijn werkt met het reeds gekende en bouwt daarop verder. Het gebruikt hiervoor de reeds aangeleerde informatie alsook informatie verworven uit je eigen ervaringen.  Hoe bewuster jij echter in het leven staat, hoe meer jijzelf de touwtjes in eigen handen hebt en hoe fijner je leven zal zijn. 

De oplossing is om bewust stil te staan bij wat zich in je leven voordoet en om neutraal de dingen op te sommen zoals je ze ziet. Wanneer je op automatische piloot leeft gaat je brein of fysieke lichaamsbewustzijn, automatisch gaan grabbelen in zijn database en invullen vanuit herkenning. Dat dit voor problemen kan zorgen lijkt me logisch, daar de enige constante de constante verandering is. Wel is het zo dat je steeds weer zelfde patronen aantrekt totdat je je er bewust genoeg van bent om het anders of liever gezegd bewust te ontrafelen en te integreren. 

Hier een paar voorbeelden:

  •  ze droeg een rode sjaal ipv ze droeg een rode, lelijke sjaal. Mogelijke herkenningsdata:  Je hebt duidelijk problemen met gronding, er willen zijn, ….. alles 1ste chakra thema (=rood)  of je had ooit een slechte ervaring met iemand die een rode sjaal droeg.
  • hij las zijn ochtendkrant ipv hij heeft nooit aandacht voor mij.
  • mijn baas roept me op het matje ipv mijn baas heeft het op me gemunt 

De dingen in je omgeving krijgen op een bepaalde manier vorm, dit vanuit je focus of bestaande visie op de dingen (cfr kwantumfisica). Jouw visie, is bepalend voor hoe jij ergens mee omgaat, wat het bij je zal teweeg brengen, of het je raakt, hoe je iets interpreteert of wat je interessant vindt. Dat zorgt ervoor dat je letterlijk blind bent voor de rest, en meer nog, je bent blind voor deze zelfverblinding. Van een blinde vlek gesproken.

En dan komen de gevaarlijk leugentjes om bestwil waarin je ego je zo graag laat verstrikken. Je kent het spreekwoord: “je hoedje naar de wind zetten? ” Bij de ene zeg je ja en bij de andere nee, bijzonder op je hoed-e en zeer  be-hoed-zame, laveer jij tussen de mensen door, pogend om zo min mogelijk de ander tegen de haren in te strijken. Maar zolang jij verscholen vanonder je hoed (oordelen) leeft speel jij per relatie onder 1 hoedje met die ander. En zo verzand je steeds maar weer  in het spelletje van ik-tegen-de-ander.  En al die leugentjes, waar je op den duur in verstrikt zit en waar je zoveel moeite voor moet doen om ze te laten standhouden, kosten je tonnen energie en stress. Ja, het wordt steeds duidelijker waarom mensen de waarheid uit de weg gaan en uit de wind proberen te blijven. Jammer, want niks is zo verfrissend als een stevige wind die de duffe, muffe lucht opfrist. En we weten allemaal dat het er meestal zeer duf aan toegaat in je geest. Van de 40000-60000 gedachten per dag draait het meeste rond de thema’s: “Ik ben niet goed genoeg, niemand ziet me graag, wat ik ook zeg, ze luisteren toch niet naar me, ik doe er niet toe…” Het gaat van duf naar duffer naar het dufst,  tijd om er snel een frisse wind door te blazen.  ;-).

De waarheid kwetst enkel het ego maar voedt altijd het hart

Velen zijn als een papegaai, en spreken het spreekwoord uit op het juiste moment maar zonder er eigenlijk bij stil te staan wat het echt betekend. Het jij al ontdekt dat het enkel jouw waarheid is die kwetst. En dat het enkel je ego is geraakt wordt?

Voor je hart is de waarheid een zegen, die haar kan bevrijden. Maar het klopt wel dat, jij kan geraakt en gekwetst worden in wat jij voor waar aanneemt. Als ik je zeg dat jij een idioot bent en je denkt van jezelf dat jij inderdaad een idioot bent, dan zal het je kwetsen als ik dat zeg. Voel jij je echter goed in je vel dan zal je nooit aandacht schenken aan het woord idioot en doet het je niks. Als ik je zeg dat je je ziekte gebruikt als aandachttrekkerij of als vlucht, en je wordt boos dan weet jij dat klopt maar weiger je om het los te laten. En hier spreek ik uit eigen ondervinden want ook ik heb ziekte gebruikt omdat ik niet de verantwoordelijkheid voor mezelf durfde te nemen, ook ik heb mij in een slachtofferrol gewenteld omdat ik geen verantwoordelijkheid wou nemen voor mijn eigen handelen. 

Jouw waarheid is de structuur waarop jij je leven bouwt.

Jouw waarheid is de structuur waarop jouw leven steunt en gebouwd is, maar je snapt nog veel te weinig dat dit enkel in je hoofd bestaat. Wanneer dit bedenksel wegvalt, voel jij je onveilig en angstig omdat jij er je steun aan ontleent. Zonder steun ben je weer oneindig en dit is zo onvertrouwd als fysiek, begrensd persoon dat het ontastbaar is en daarmee angst aanjagend. Wanneer jij leert in het leven te staan vanuit je gevoel in plaats van uit je hoofd, wordt jij onkwetsbaar. Je begrijpt dan dat er geen echte waarheid is. Er is enkel het NU! Het verleden is passé en doet er niet meer toe en de toekomst is onbestaande of hoogstens een hersenspinsel. In het nu heb jij de kans om te ervaren en dat doe je door te voelen en jij wil niet meer voelen omdat er momenteel enkel pijn in je leeft. Dus zet jij je gevoel op slot en blijf jij als een zombie rondjes lopen. Elke ervaring daagt je uit om je grenzen te verlegen terwijl jij op unieke wijze gestalte geeft aan jouw potentieel van liefde en licht in jezelf aanwezig. Op die manier verrijk jij jezelf en de wereld. 

Woorden die je pijn doen, leggen een leugen in jezelf bloot of met andere woorden iets waar jij waarheid aan toekent. Iets voor waar aanvaarden is het afsplitsen van het oneindige, en een facet ervan zichtbaar maken. En dat is de uitdaging van het leven op aarde om vanuit de afgesplitsheid of vanuit de vele waarheden, de bron/het geheel of de éénheid terug te ontdekken en zichtbaar te maken.

Je blinde vlekken uitklaren

Zolang er blinde vlekken in je aanwezig zijn of stukjes van je volmaaktheid die jij ooit afwees, kunnen bepaalde  woorden bij je binnen  komen en iets in je raken. Als eenzelfde gedachte in jou leeft waar jij waarheid aan toegekend hebt ooit, wordt die herkent en geactiveerd. Enkel gedachten van zelfafwijzing kunnen pijn doen, dus als kind accepteerde jij ooit de boodschap van je ouders dat jij niet ok bent. Je slimme ego heeft daarom geleerd om zich met een overlevingspatroon staande te houden. Echter telkens dit patroon doorprikt wordt, ziet het zijn luchtspiegeling in scherven vallen, en daarmee ook de drijvende motor  van je dagdagelijkse leven. En omdat het ego nooit geleerd heeft om de afwijzing te plaatsen en te begrijpen gaat het als een duiveltje tekeer wanneer iemand zijn kwetsing doorprikt of aanraakt. Wie echter vanuit het gevoel en hart durft te  leven; kan enkel de realiteit en waarheid toejuichen en omarmen, want dan ben je bereid om vanuit overgave en vertrouwen te leven terwijl het ego enkel vanuit angst en weerstand leeft. Het ego vecht of vlucht, het hart koestert en verbindt.

Jouw realiteit aandurven en dichter bij jezelf komen.

Een paar jaar terug vroeg ik mijn dochter om eerlijk en open met me te durven communiceren, zonder de angst om me eventueel te kwetsen want ik legde haar uit dat zij mij niet meer kon kwetsen omdat de kwetsingen al aanwezig zijn. Mijn enige redding is om deze duidelijk in het zicht te krijgen zodat ik ze kan herbekijken en plaatsen vanuit mijn volwassen zijn en er nu verantwoordelijkheid voor te durven nemen. Gemakkelijk? In eerste instantie nee, maar wel zeer bevrijdend.

Dus toen Stéphanie schoorvoetend aankwam met :” Mama, er is iets dat ik je graag zou willen zeggen.” Voelde ik aan mijn dikke teen dat het raak ging zijn en dat was het inderdaad. Het “mama, jij kan je wil doorduwen en dat doe je vaker dan je denkt” kwam behoorlijk hard aan, want ik ben iemand die enkel wil helpen. Ja, ja dat helpen dat kennen we allemaal. Voor dat soort van  helpen lig ik met mijn vader regelmatig in de clinch ,dus ik begreep de spiegel zeer goed. Alleen deed ik het meer vernuftig dan mijn vader. Mijn vader is gewoon een directe, betweter en iedereen rondom hem zijn idioten en dommerikken. Ik had al zeer goed gekeken en gezien dat hij hierdoor mensen van zich afstoot, dus ik wist al, zo wil ik niet zijn. Dus verviel ik in de volgende pool, namelijk deze van mijn moeder, die een zeer intelligente meester manipulator is. En ja hoor, ik wist mijn wil heel meesterlijk fijntjes in te kleden en ze zo door te drukken. Dank zij mijn dochter kan en mag ik me daar nu van bewust zijn.

Druk ik nog door? Mogelijks wel maar ik benoem het nu en laat de mensen weten dat ze er zich niet door van de wijs moeten laten brengen en me gerust een nee mogen weergeven. Ik merk dat dit een grote angst bij me wegneemt om te zijn als mijn vader en dat ik me nu vrijer voel om mijn krachtige zelf te zijn, want ik ben een zeer sterke persoonlijkheid. Ik ben ook heel lang bang geweest van mijn krachtige ik en om anderen te overweldigen,  dus ben ik zeer dankbaar als mijn dochter me wil spiegelen en de moed heeft om me mezelf te helpen ontdekken. 

Ja maar, hoe weet je nu of je vanuit je ego of vanuit je hart leeft en handelt?

Dat is heel eenvoudig, maak jij je steeds zorgen over het verleden en de toekomst = ego. Leef jij in het nu = hart. Ben je overal bang voor en heb je veel doodsangst = ego. Sta jij open voor nieuwe ervaringen en kan jij gemakkelijk de dingen accepteren (dat wil niet zeggen dat je over jou laat lopen!)= hart. Het ego vecht of vlucht, het hart koestert en verbindt.

Acceptatie is een moeilijk item voor de meeste mensen omdat je zo gewoon bent om direct vanuit je oordelen alles in vakjes te plaatsen, zodat je controle hebt.  Acceptatie is synoniem voor overgave, vertrouwen en meestromen met wat zich op je pad aandient, in plaats van in weerstand te gaan en te foeteren waarom dit je nu weer overkomt of wat je nu weer fout deed. Door het te accepteren, blijf je bewust in het nu ipv jezelf in het verleden te flitsen.  Dat wil zeggen dat je je volledig bewust bent van het feit en dat je er zonder oordeel naar kijkt. Het is als het ware totaal nieuw en daarmee kan jij ermee omgaan zoals jij NU invoelt. Daarna bekijk je dan wat je er wil mee doen, behouden omdat het je levensvreugde versterkt en anders loslaten.  Het is net als een puzzeldoos. Als je die opendoet foeter je toch ook niet dat er zoveel stukjes in zitten? Nee, je rasechte puzzelaar ga ik eerst e de tekening bekijken, als ik die leuk vind open ik de doos en maak ik het me gemakkelijk. Ik gebruik mijn gezond verstand en zet de structuur uit dus ik neem eerst alle boordstukjes zodat ik het kader kan maken. Erna sorteer ik alle stukjes volgens kleur en dan ga ik aan de slag. Zo is het ook in het leven, je bekijkt of je het mooi/leuk vind, dan kijk je hoe je het wil vorm geven en je gebruikt dan je gezond verstand en gaven om aan de slag te gaan. 

Ook op zoek naar geluk?

Je zoekt geluk, maar niks schijnt je te lukken? Dan komt dat omdat je nog geen tekening gekozen hebt, je weet nog niet wat je wil. Je bedenkt steeds maar weer wat je niet meer wil en zo blijf jij in dezelfde situaties terechtkomen. Tijd om te voelen wat je wel wil, want in je hoofd zal je nooit het antwoord vinden, daar zitten enkel bedenksels. Je kompas is je gevoel van vreugde en als je hart opspring van vreugde zit je juist. Kies voor vreugde en je krijgt vanzelf geluk.

Ik wens je veel geluk toe.

Tot de volgende