Voelen maakt de dualiteit eenvoudig en sluit twijfels uit.

Alles is dualistisch en is zowel pro als contra. Er is met andere woorden geen éénduidige waarheid want de waarheid is uniek voor elk van ons. De waarheid is dat waartegen jij zegt: “dat wil ik waar maken, daar wil ik voor gaan “. Wil jij je dus goed voelen of gelukkig zijn dan ben jij de bepalende factor in het spel. De manier waarop jij omgaat met situaties en mensen, bepaalt hoe jij je voelt bij iets. Zolang jij je hoofd volgt is je leven een hel want het zit vol met stemmen die je gek maken.

Goed voelen en geluk is twee maal voelen en toch probeer jij je hoofd te gebruiken om dit te bereiken. Dat is net als naar de winkel gaan en zwarte verf kopen om je muur wit te verven. Met je hoofd zal je niet ver geraken als je je goed wil voelen en gelukkig zijn.

Wat is voelen?

Voelen is heel eenvoudig bepalen of iets voor jou leuk is of niet, of het je energie geeft of niet, of je er blij van wordt of niet. Het is ook iets dat je wil delen. Toen ik in mijn depressie zat voelde ik niks meer en had ik bijgevolg ook niks te delen, noch uit te wisselen. Maar als ik me goed voel heb ik heel veel zin om dat te delen met anderen. De dingen delen met anderen die je een goed gevoel geven blijkt een spontane en natuurlijke manier te zijn. En dit is logisch want we zijn allemaal met elkaar onderling verbonden. Je hebt er dus alle baat bij om je licht en liefde te delen als je zelf in een liefdevolle wereld wil leven. Nu is een leuke, boeiende, optimistische en levenslustige persoon meer een naald in een hooiberg in plaats van algemeen goed.

Of voelen of bedenken

Het is of het ene of het andere. Twee heren dienen lukt nooit.

Het is ongelooflijk hoeveel maal ik van klanten het antwoord krijg: ‘ ik denk dat ik … voel”. Het blijft me met verstomming slaan. Als ik me blij, optimistisch, plagerig, streng, voel dat ben ik het en straal ik het gewoon uit. Ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe ik het kan bedenken.

Laatst kwam iemand bij mij: ‘Isa, het zit eindelijk goed hoor deze relatie!” Maar ze straalde niet? Een relatie is niet zoiets als een broek passen hé 😉 dus dat het-zit-goed was voor mij pompklaar dat ze zichzelf iets wijs probeerde te maken. Met andere woorden ze had een idee in haar hoofd waarmee ze haar realiteit vervormde. Had ze ingevoeld dat ze zichzelf veel leed kunnen besparen.

Wat kan je dan wel bedenken?

Wat je wel kan bedenken is wat iets met jou zou kunnen doen. Voorbeeld: “ als ik iets waardevols verlies zou ik verdriet kunnen voelen”. Met andere woorden dat wat je bedenkt is een mogelijkheid en nooit een zekerheid. Want wat jij nu waardevol vind kan je morgen blij zijn dat je er vanaf bent. En zo lopen veel mensen vast.

Laatst ook kwam er een klant en ze wou dat ik haar hielp haar relatie te redden. Ik vroeg haar waarom? Wel zei ze: “ ik wil niet zonder hem”. Toen vroeg ik haar of ze erin kon komen dat er misschien ooit een tijdslijn komt waarin ze zo ver uit elkaar gegroeid waren dat ze blij was van hem af te zijn. “Ja zei ze, dat kan natuurlijk altijd, maar dat wil ik niet”. Toen vroeg ik haar : “ Maar hoe kan jij nu met zekerheid al weten wat je toekomstige ik wil?” En haar denken viel stil. Zo kon ik haar bij haar gevoel krijgen, bij dat waar ze bang voor was. En op die manier kon zij weer vreugde voelen over haar huidige relatie in plaats in angst te leven hem te verliezen.

Denken en projecties

Zolang je blijft denken en projecteren blijf je in onmacht omdat het niet echt de macht heeft om je stappen te laten zetten. Echter het voelen, maakt alles zo klaar als een klontje waardoor jij vanzelf in beweging komt omdat je direct een keuze kan maken. Zolang jij alles analytisch blijft benaderen zal je nooit echt klaar zien want tegenover elke pro kan je een contra plaatsen. Hoe meer je in je denken blijf hangen hoe meer je zal worstelen met twijfels. Alle ja, maar of alle moeten of alle dat kan/mag niet of alle wat als zijn valkuilen waar je gevoel nooit kan invallen.

Belangrijke keuzes maken op basis van je bedenksels, is jezelf al bij voorbaat in een patstelling plaatsen. Het lijkt invulling en een duidelijk pad maar dat is het niet. Het is iets, een paraplu waaronder jij schuilt, een paT.

Wat probeer je te bereiken met je denken?

  • Probeer jij er het maximum uit te halen : bang om je arm te voelen?
  • Probeer jij je gelijk te halen : bang om je waardeloos en nutteloos te voelen?
  • Probeer jij problemen te vermijden; bang om onmacht te voelen?
  • Probeer jij het juiste te doen: bang om afwijzing te voelen?

Met je denken probeer je hardnekkig om niet iets te voelen. Maar je voelt altijd iets, je voelt je steeds ongelukkig als je aan het denken bent. Echter wegdromen en mijmeren is een totaal andere vorm van denken. Dat is de gezonde vorm van denken omdat het een vorm van meditatie is, want het gebeurt zonder oogdoel en vanuit een ontspannen zijn.

Belangrijk om te onthouden is dat – zolang je dingen probeert te vermijden om te voelen- je nooit levensvreugde en geluk zal kennen. Geniet van de rit, van elke top en elk dal. Op de top staan is zalig, het naar beneden roetsjen is angstaanjagend, maar erna zal je weer de vreugde kennen van het bereiken van je volgende top. Het is de rit die telt, elke top en elk dal heeft je iets te bieden. Probeer je één vast te houden en één te vermijden ben jij uit balans en stroom jij niet meer. De top is opwinding en alles geven, het dal is ontspanning en alles loslaten en ruimte maken voor iets nieuws. Wees eens eerlijk, leef jij graag constant op de top(pen) van je tenen? Nee, een leven constant aan de top lijkt me ontzettend lastig.

Elke gebeurtenis is neutraal, jij bepaalt welke invloed ze op je heeft door de manier waarop jij ermee omgaat. Beoordeel jij je dal (problemen) als negatief kom jij in de problemen. Bezie jij je uitdagingen als de mogelijkheid om je potentieel zichtbaar te maken, door op creatieve wijze je grenzen te verleggen, zal jij altijd in een “roes” van levensvreugde en nieuwsgierigheid vertoeven.

Ik kan het weten, want als tiener was ik een zwartkijker en fatalist. Nu ben ik gewoon nieuwsgierig en optimist. Hoe ouder ik word, hoe meer ik tot de constatatie kom dat ik nog zeer veel te ontdekken heb. Het leven is veel rijker, ruimer en groter dan ik als kind dacht.