Blinde vlekken! Geen vuiltje aan de lucht. Of de mens nu ruzie maakt, zijn gelijk wil halen, de ander kleineert, oorlog voert, hij/zij is zich van geen kwaad bewust. Meer nog, het zijn allemaal heiligen en engeltjes. En toch is de wereld een kluwen van verdeeldheid, oorlog, leed, vijandigheid en pijn. Rara, hoe kan dat nu?
Wat je hoort, kan soms veraf liggen van wat effectief gezegd werd.
Je brein doet gekke dingen met je. Het verzamelt brokstukken uit de buitenwereld, slaat dat op in zijn database en voila de oordelen krijgen vorm. Je oordeel is inderdaad niks meer dan brokstukken die jij als kind hoorde van je ouders en die je in je mind opsloeg. Dat is je vertrek punt van waaruit jij de wereld scant of bekijkt. Wanneer je oog of je oor iets waarneemt, is dat een fractie van iets. Het komt je brein binnen en je brein gaat mega super snel scannen in zijn database wat het kan zijn en vult het dan zelf verder in. Dat is een heel belangrijk gegeven. Kijk maar eens naar deze tekst, hoe snel hij “juist” zal ingevuld worden.
Het mkaat hamelael netis uit in wlkee vlogodre de ltteers in de wrodeon saatn. Het is aeleln niodg dat de eretse en de ltaatse ltteer van het wrood op de jiutse patals saatn. De rset van de ltteers mgoen wlelikueirg gpletaast wdoren en je knut tcoh nog gwoeon lzeen wat er saatt.
Gek hé, hoe het je lukt om de tekst na enkele luttele seconden onder de knie te hebben? Het brein is een meesterlijk iets, maar het is heel belangrijk om je bewust te zijn van hoe het werkt.
Een mens is eigenlijk van nature lui en houdt aan zijn gewoontes. Dat maakt, dat het leuker en gemakkelijker is om te luisteren naar wat je al kent en eenvoudiger is te kijken naar wat je herkent. Neem het voorbeeld van de optische illusie. Je oog registreert in kleine brokjes wat het kent dwz dat het een fragment naar je hersenen doorstuurt. Je hersenen zullen mega super snel (je merkt dat niet) de deeltjes scannen en vergelijken met het bestaande in zijn eigen database. Aan de hand daarvan zal je brein de rest verder zelf invullen. Dat wil zeggen dat jij je hersenen en wat je ziet eigenlijk niet mag vertrouwen. Het is belangrijk om je gezond verstand en gevoel te laten onderzoeken of het klopt wat je hersenen je voorspiegelen.
Voorbeeld de foto, hiernaast. Zie je de man of zie je de leugenaar? Het gezicht bestaat uit het woord “liar”, het engels voor leugenaar.
Begrijp je al iets beter hoe je bestaande visie die de dingen voor je vormt? Jouw visie bepaalt letterlijk, hoe jij omgaat met iets of hoe jij iets interpreteert of waar jij interesse in hebt. Dat maakt dat de mens verder blind is voor de rest. Niet voor niks zegt men: ” onbekend is onbemind”. Het probleem is dat je blind bent voor je eigen blindheid. Van een blinde vlek gesproken. We leren ons bewust te worden van onze blinde vlek via de interactie met de buitenwereld. Het leven helpt ons spiegelen hoe het er in ons hoofd uitziet, zodat wij beetje per beetje weer leren zien vanuit heelheid.
Denk eens aan 2 mensen en probeer dan eens bewust te zijn hoe jij omgaat met beide mensen. Schrik niet als je tot de ontdekking komt dat je zelfs je mening “bijkleurt” naargelang de persoon met wie je spreekt. Bij de één durf je je mening ventileren, bij de ander smeer je stroop.
Je ziet wat je gelooft
Ja echt waar, dat wat jij geloofd zal je kunnen zien. Dat wat je niet geloofd blijft verborgen voor je. Pas als je durft je grenzen te verleggen en verder te kijken dan je neus lang is, zal je nieuwe dingen ontdekken. Maar dat wil zeggen dat jij dat wat je looft of dat waar jij een knieval voor maakt dient los te laten. Je realiteit of hoe jij iets ervaart zal heel vaak afwijken van de echte realiteit. De leugen van je oordelen -de deeltjes van de waarheid van de ander die je ooit hoorde- houdt je hardnekkig in zijn greep. Als jij het idee hebt dat de wereld bestaat uit valse mensen, zal jij overal valsheid zien. Heb jij het idee dat de wereld een boeiend verhaal is, dan zie jij overal kansen en mogelijkheden. Je mag aan 10 mensen vragen om eenzelfde iets te beschrijven, je zal merken dat je 10 verschillende verslagen zal krijgen.
Hoe leer je de echte realiteit zien en de leugen waarin je leeft los te laten?
Stap uit het drama en uit het slachtofferdenken, stop met oordelen, stop met in vakjes te willen stoppen en te willen controleren, stop met te willen bewijzen, stop met het vechten tegen of wegduwen van. Begin gewoon met te leven, te voelen, te willen ervaren. Wees nieuwsgierig en ontvankelijk als een kind, dan zal je enkel magie en potentieel ontdekken.
Je zal verstomt staan van hoeveel meer en hoeveel meer andere details en dingen je zal opmerken. Je leven zal veel kleurrijker en veel rijker zijn.
Een kind aanvaard wat er is, het stelt het niet in vraag en wil niks opgedrongen worden. Het wil in alle vrijheid experimenteren met wat zich aandient. Het aanvaard en gaat ermee aan de slag. Het stapt in de realiteit, wordt er deel van en kan zo bijsturen waar nodig. Mensen gaan zeer negatief om met de openheid en naïviteit van een kind, dit omdat we als kind er telkens op afgestraft werden. Het is het verlies van deze kinderlijke kracht die ervoor zorgt dat we vastlopen in de gevangenis van onze starre levenskijk.
De vakjesdenkers zijn toeschouwers, star en onbeweeglijk waardoor zij geen vat kunnen krijgen op het leven. Zij proberen het leven te laten aansluiten op hun kijk, ipv zich aan te passen aan het leven en ermee aan de slag te gaan. Het leven is altijd in beweging en wie niet meestroomt als een kind, zal heel veel botsingen ervaren.
Tot de volgende.
Isabelle Lambrecht
Geef een reactie