Mijn eerste contact met de germaanse was een waar :”aha, moment”. Het voelde voor mij direct juist en gaf me antwoord op alle vragen die ik had inzake het natuurlijk verloop en functioneren van onze fysieke processen. Binnen de germaanse geneeskunde is kanker even erg als een zware griep. Geen dodelijke drama’s maar een de natuur zijn gang laten gaan en natuurlijk via het inzicht, het emotionele thema genezen die ten grondslag ligt aan de fysieke disbalans. 

De germaanse geneeskunde is in een informatieve sleutel, wat jij er al persoon mee doet, is je eigen verantwoordelijkheid. Of je treedt de natuurlijke, bio-logische wereld van je fysieke lichaam binnen of je blijft je lichaam als een stomme machine behandelen. 

De germaanse geneeskunde reikt je zowel een wetenschappelijke als emotionele oplossing aan voor alle aandoeningen en kwalen! 

Wat houdt de germaanse geneeskunde juist in?

De GNM beschrijft het verloop van alle ziekten en aandoeningen van lichamelijke en geestelijke aard. Deze omschrijving is vastgelegd in 5 Biologische Natuurwetten. Deze natuurwetten zijn zuiver wetenschappelijk ontdekt door dokter hamer. Zoals dokter hamer zelf zegt, was hij voor zijn ontdekking maar een gewone arts, die gehuwd was met ook een arts.  Dankzij zijn ontdekking is het mogelijk om  de oorzaak van elke ziekte terug te vinden en dit maakt het mogelijk de genezing zijn natuurlijk proces zonder angst zijn gang te laten gaan.  Dit houdt in dat daarmee 80% van alle ziekten zonder medicijnen, zonder operaties, zonder ingrijpende behandeling en zonder blijvend letsel SPONTAAN tot een volledige genezing kunnen komen.  

Hoe manifesteren deze biologische natuurwettenzich?

De 1e biologische natuurwet stelt duidelijk dat elke aandoening op drie niveaus waarneembaar is. Op psychisch, hersen- en orgaanniveau. Daarbij verlopen deze drie niveaus altijd synchroon, van het begin tot het einde. Als er zich op één niveau wat wijzigt, dan wijzigen de andere 2 niveaus ook. Men zou ook kunnen zeggen, dat deze drie niveaus eigenlijk één zijn, één individu. Dat zorgt ervoor dat je je ziektepatroon kan verifiëren , want als het te vinden is op de 3 niveaus, werd de juiste diagnose gesteld. En dit is het grootste probleem van de reguliere geneeskunde, om JUISTE diagnoses te stellen.

Hoe ontstaat  een ziekte  volgens de biologische natuurwetten?

Om ziekte of fysieke disbalans, te laten ontstaan zijn er 3 voorwaarden. De oorzaak van een ziekte is ALTIJD gelinkt aan hoog-acuut dramatische schokbeleving die iemand isolatief en onverwachts overvalt.

  • 1 Met hoog-acuut dramatisch wordt bedoeld, dat het een ingrijpende gebeurtenis is, die een persoon helemaal omver blaast.
  • 2 Isolatief wil zeggen, dat men er op het moment van de conflictinslag met niemand over kan of wil praten, het gevoel er helemaal alleen voor te staan
  • 3 En het onverwachte betekent dat men er zich niet op heeft kunnen voorbereiden , niet heeft kunnen indekken

Alleen als aan deze drie voorwaarden wordt voldaan, slaat er een biologisch conflict in. Ontbreekt er één voorwaarde, dan is het een psychisch conflict zonder inslag en zonder orgaansverandering. Dan leidt men emotioneel wel maar is er geen fysieke reactie of verwerking. 

Wat versta je onder een biologisch conflict? 

Een biologisch conflict is eigenlijk een natuurlijk zinvol biologisch noodprogramma dat ervoor zorgt dat de fysieke balans terug herstelt wordt. We zijn in de eerste plaats energetische wezens (ziel) die indalen of gebruik maken van een fysiek lichaam (bezieling). De ziel bewoont het lichaam, omdat dit haar instrument is om zich in de tastbare wereld te handhaven. Het lichaam is met andere woorden het instrument van de ziel. Via het lichaam communiceert je ziel met jou. Wanneer jij weigert om naar je gevoel te luisteren, wijk jij af van je zielepad en wordt je met andere woorden kwetsbaar. Je vibratie wordt aangetast omdat jij handelt vanuit vernietigingsdrang. Je wil jezelf veranderen, kleiner maken, doen aansluiten op iets buitenaf…..en dit gebeurt allemaal op onbewust niveau. Je kan je daar een heel leven aan bezondigen maar als je te ver afwijkt kom je in drijfzand terecht en begin je vast te lopen en te verzanden. Pas dan zal jij als mens wakker schieten, je bewust worden van je realiteit en zal jij pogen om uit het drijfzand te geraken om weer op je pad te komen. Dat is het moment waarop je ziel je via je fysieke lichaam probeert wakker te schudden of de noodtoestand afkondigt. Welk programma wordt ingeschakeld hangt af van de conflictinhoud en hoe je het conflict ervaren hebt.  Zowel de psyche als organen worden daarvoor ingezet. De hersenen vormen daarbij de schakel tussen psyche en orgaan. Aan de hand van de ziekte aard krijg jij inzicht in het waarom je afgedwaald bent. Dankzij die inzicht kan jij je uit het drijfzand optrekken en een andere weg inslaan en deze plek voorgoed vermijden.

Het is de ziel die ervoor zorgt dat de mens ademt en leeft. Wanneer je leeft vanuit je ziel, ben je vervuld van levensvreugde. Wanneer je echter leeft vanuit angst of vanuit overlevingspatronen, wordtje fysieke immuumsysteem verzwakt. Enkel mensen die leven vanuit liefde en levensvreugde zijn 100% immuum. van de natuur. Omdat we in deze onverhoopte situatie niet hebben kunnen reageren, schakelt ons organisme over op een noodprogramma. 

Welke rol spelen de hersenen hierbij? 

Elk orgaan of deel van een orgaan heeft een zogenaamd relais, een besturingscentrum in de hersenen. Dit is een vaste zenuwverbinding tussen dit relais en het orgaan. Deze relais en verbindingen zijn voor alle mensen en zoogdieren gelijk. Zodra er een biologisch conflict inslaat, is deze in de hersenen waarneembaar als ringvormen om het betroffen relais. Deze inslag noemen we een Hamerse Haard. 

Hoe kan men die dan waarnemen? 

Met behulp van een hersen-CT-scan is deze inslag in het centrum van het relais direct na de inslag zichtbaar. Aan de vorm kan je zien of het conflict nog actief is of het reeds opgelost is,  nog in genezing of dat het een oud, reeds genezen proces is. Via de CT-scan kan je elke ziekte die je ooit gehad hebt en die nog actief zijn terug vinden. 

Een biologisch conflict aan de hand van een voorbeeld verduidelijken

Onze lever is een deel van onze spijsvertering en wordt gestuurd vanuit onze hersenstam, het oudste gedeelte van onze hersenen. Ze is ook in staat om eiwitten en vetten om te zetten in bruikbare koolhydraten. Lijdt het individu nu een verhongeringsconflict (iets heel graag willen maar niet krijgen), omdat het bijvoorbeeld niet voldoende eten kan vinden, dan vergroot de lever zich, zodat hij zijn taak zeker kan uitvoeren. Dit oorzakelijk paniek denken zorgt dat je vanuit een gezonde levensmodus, vervalt in een angstige overlevingsmodus. Met als resultaat een dwangmatig proberen gebrek te vermijden en een focus op voedsel vergaren. In hersenstam is in het relais van de lever een inslag zichtbaar, een Hamerse Haard. Zodra er weer voldoende eten voorhanden is (de rust teruggekeerd), dan kan het conflict zich oplossen en worden de overtollige levercellen weer afgebouwd. De lever kreeg het signaal dat er een tekort was, maakte extra levercellen aan (leverkanker) en stoot de cellen terug af als hij ze niet meer nodig heeft.

De rust keert terug omdat het dwangmatige denken verdwijnt en de Hamerse Haard in het leverrelais gaat in oplossing. Hiermee is dan ook meteen de 2e biologische natuurwet ter sprake gekomen. Elk zinvol biologisch programma is tweefasig, in zoverre het tot een conflictoplossing komt. In dit geval: de verhongering is de conflictactieve fase, het vinden van voedsel is de conflictoplossing en het herstel van de lever naar de normale toestand is de genezingsfase. Komt het niet tot een conflictoplossing, dan blijft in dit geval de lever groeien. ( dat noemt men dan chronische situaties omdat je in en hangende conflictfase blijft)

Klopt dat wel want er is nu een voedsel overschot dus leverkanker zou technisch bijna niet meer kunnen voorkomen? 

De geest maakt geen onderscheidt tussen realiteit, symboliek of verhaal.  Het is wat je voelt, dat bepaalt hoe het bij je binnenkomt. Dit leverprogramma kan gelden voor geldzorgen, als jij geld aan eten koppelt. Geen geld is geen eten en dan popt de dreiging om te verhongeren op. Vandaar dat leverkanker meer bij arme mensen voorkomt. Maar iemand anders kan er met een zware buikloop op reageren waardoor je dan bijna verhongert omdat je geen eten meer kan verteren. Of je krijgt een diagnose van darmkanker te horen waardoor je ook in een verhongeringsangst schiet. Als je je teveel vereenzelvigd met een ander die verhongert of geldzorgen heeft zal je lichaam reageren alsof het jezelf betreft en krijg jij idd ook extra levercelletjes aangereikt door je lichaam. 

Uit bovenstaande kan je opmaken dat iedereen anders reageert op een situatie, waardoor 2 mensen in exact dezelfde situatie en ander biologisch conflict zullen ervaren. 

Elk conflict wordt gevoelsmatig en subjectief ervaren. Wat jij geloofd en voor waar aanneemt bepaalt of jij je in gevaar bevind of niet.  Wat vandaag een conflictsituatie is hoeft het morgen, onder andere omstandigheden, niet te zijn. 

Een voorbeeld kan dit verduidelijken.  

Stel er zijn vier mensen die onverwachts worden ontslagen:De eerste persoon is 55 jaar oud, heeft altijd voor dezelfde baas gewerkt en wordt door een jongere collega vervangen. Hij lijdt waarschijnlijk een persoonlijke eigenwaardeinbreuk met organisch een ontkalking van de onderste ruggenwervels. De tweede persoon beschouwt zijn werkplaats als zijn territorium en lijdt een territoriumverliesconflict met een ulceratie of verzwering van de kransslagaderen.

De derde persoon heeft zojuist een dure woning met een hoge hypotheek gekocht en lijdt een verhongeringsconflict met leverkanker. De vierde persoon wilde toch al iets anders gaan doen, is opgelucht en lijdt geen conflict. Maar het is uiteindelijk alleen de betroffen persoon die kan zeggen hoe hij het conflict heeft ervaren en beleefd.  Het lichaam liegt nooit en is een perfecte weergave of spiegel van je innerlijke wereld. De orgaansverandering samen met de Hamerse Haard in de hersenen zullen deze innerlijke toestand of staat van zijn,  bevestigen. 

Wat gebeurt er precies als er een conflict inslaat? 

Op het moment van de conflictinslag schakelt het organisme over op het biologische noodprogramma behorend bij de conflictinhoud. In de psyche draaien de gedachten om het conflict, in de hersenen is direct de Hamerse Haard in het betreffende relais waarneembaar en op organisch niveau reageert het corresponderend orgaan met zijn biologische verandering (door de meeste mensen ziekte genoemd). Omdat je lichaam uit zijn immuniteit en balans verdreven is, staat het nu onder een constante activiteit (stress). Hierdoor slaap je slecht, heb je weinig eetlust, veranderd je gewicht (hoger of lager) en krijg je koude handen en voeten en een bleke huid door het vernauwen van de bloedvaten. Dit zijn algemene kenmerken van de conflictactiviteit en kan men als zodanig herkennen. 

Dus ziekten ontstaan door het inslaan van biologische conflicten. Deze conflicten veroorzaken een orgaansverandering. Dit zouden dus de kankergezwellen zijn, juist? Dus een actief programma veroorzaakt altijd een gezwel. 

Dit is slechts gedeeltelijk waar. Alleen de organen die vanuit de hersenstam en de kleine hersenen  worden gestuurd hebben een celtoename oftewel tumorgroei in de conflictactieve fase, zoals we dat noemen. Dit gedeelte van de hersenen noemen we oude hersenen.De biologische programma’s zijn vanuit onze historische ontwikkeling te begrijpen.Zo is de hersenstam het oudste gedeelte van onze hersenen. In onze eerste ontwikkelingsfase als zeediertje hadden we maar twee primaire functies: eten en voortplanting. Hier ging het erom een voedingsbrok te krijgen, te verteren en als uitwerpsel weer kwijt te raken. Dit noemen we de zogenaamde brok-conflicten. Organen gestuurd vanuit de hersenstam hebben altijd een celtoename in de conflictactieve fase. De kleine hersenen hebben zich ontwikkeld toen we uit het water kwamen. We hadden toen een huid nodig om ons te beschermen. Vanuit deze hersenhelft wordt het borst- en buikvlies, de hartzak en de lederhuid gestuurd. Ook deze organen hebben een celtoename in de conflictactieve fase. 

En de andere organen? 

Die worden gestuurd vanuit de grote hersenen.Vanuit het hersenmerg, de grijze massa van onze grote hersenen worden de botten met bloedvorming, lymfe, pezen, kraakbeen en de spieren van onze motoriek gestuurd. Ook hier bevindt zich weer een deel van onze voortplatingsorganen. Dit hersendeel heeft als conflictinhoud de eigenwaarde en heeft een celafname in de conflictactiviteit. De biologische zin van deze conflicten ligt aan het einde van de genezingfase.De hersenschors of cortex van onze grote hersenen zorgen hoofdzakelijk voor de besturing van onze motoriek en de buitenste huid. Ze heeft verschillende conflictinhouden maar heeft als hoofdthema scheidingsconflicten. Dus wel of niet gescheiden willen worden van een andere persoon. Ook hier is een celafname in de vorm van ulceraties, verzweringen in de conflictactieve fase. Tevens worden er van hieruit organen gestuurd met een functieuitval, zoals het gezichtsvermogen, het hoorvermogen, het reukvermogen, verlammingen van de gecontroleerde spieren, de suikerspiegel en de stofwisseling.Ook bevindt zich in de hersenschors de relais van de mannelijke en vrouwelijke reacties en de seksualiteit. 

En deze orgaansverandering zet zich voort zolang het conflict actief is? 

Ja. Pas bij de oplossing van het conflict gaat het organisme over tot het herstel van het orgaan. Dat wil dus zeggen, voor de organen die vanuit de oude hersenen worden gestuurd een afbraak van de kankercellen en voor de grote hersenen een heropvulling van het verloren gegane weefsel. 

Wat moet ik me bij een conflictoplossing voorstellen? 

Een oplossing is een terugkeer van een staat van overleving (angst, gebrek) naar een staat van leven, levensvreugde en vertrouwen.  Een biologische oplossing wil zeggen: het kan niet meer gebeuren. De brok is verteerd, de rivaal is verdreven. Is het conflict niet biologisch op te lossen, dan kunnen we tot een psychische oplossing komen. Dit komt neer op een berusting in het conflict. Om het conflict te kunnen oplossen of om te weten of het conflict al is opgelost, dient men altijd het oerconflict te vinden, zoals het door het individu is ervaren. In veel gevallen, vooral bij een langdurige conflictduur is het vaak al tot een oplossing gekomen. Dit hebben we ons echter nog niet beseft. Bij dit besef geven we dat door aan ons onderbewuste en gaat het conflict spontaan in genezing. 

Wat houdt deze genezing in? 

Zoals gezegd, dient de orgaan- en hersenverandering die in de conflictactieve fase is opgetreden weer ongedaan gemaakt te worden. Is er een gezwel gegroeid, dan wordt deze in de genezingsfase afgebouwd of ingekapseld. Was er een celafname in de vorm van een necrose, osteolyse of verzwering, dan wordt dit weefsel weer opnieuw opgebouwd. In beide gevallen gebeurt dit onder zwelling door de vorming van oedeem, een vochtophoping, zowel aan het orgaan als in de hersenen op de plaats van de Hamerse Haard.Dit gaat vaak gepaard met pijn, koorts en grote vermoeidheid. Dit is eigenlijk de fase waarin we ons ziek voelen. Waren we in de conflictactieve fase nog volop actief en gestresst, nu voelen we ons zwak, ziek en moe. De eetlust komt langzaam terug, de bloedvaten verwijden zich en we krijgen weer warme, vaak hete handen en voeten. Slapen gaat weer veel beter, maar meestal pas vanaf een uur of 4 in de morgen.

Hoe lang duurt deze genezingsfase? 

Dat is onmogelijk te bepalen en uniek voor elke persoon. Is de persoon 100% in het reine met het gebeuren kan genezing vrij direct optreden. Zijn er nog wat haken en ogen kan de duur en intensiteit van de genezingsfase afhankelijk worden van de opgedane conflictmassa in de conflictactieve fase. De conflictmassa is het product van de duur en de intensiteit van de ca-fase. Heeft men dus een lange en zware genezingsfase, dan was de ca-fase ook lang en intensief. Het kan echter ook gebeuren, dat we in de genezingsfase weer kort terugvallen in het oude conflict, waardoor weer conflictmassa wordt opgebouwd. Deze moet dan ook weer in de nieuwe genezingsfase worden afgebouwd, waardoor ze langer zal duren. Gebeurt dit voortdurend, dan spreken we van een hangende genezing. Veel chronische ziekten zijn het gevolg van een hangende genezing of hangende conflictactiviteit.

Hoe kan zo een conflict weer actief worden? 

Als er nog een spoortje angst of wantrouwen is, kan je terug in een gelijkaardige situatie terecht komen. Dit spoor wordt meestal getriggerd door een geur, beeld, kleur, ……. iets dat ook aanwezig was bij de ervaring van de vorige crisis. 

Wat zijn deze sporen? 

Sporen zijn begeleidende verschijnselen, die op het moment van de conflictinslag worden meegeprogrammeerd. Dit kan werkelijk alles zijn wat we kunnen waarnemen. Eten we op het moment van de conflictinslag een appel, dan wordt ‘appel’ meegeprogrammeerd. Ruiken we op dat moment de geur van rozen, dan wordt de geur rozen meegeprogrammeerd. Bewonderen we op dat moment een rode trui, dan wordt de kleur rood meegeprogrammeerd.

Is een conflict nog niet helemaal opgelost, krijg jij een signaal dat er een mogelijk gevaren zone is wanneer jij in contact komt met één van die sporen door bijvoorbeeld het eten van een appel, het ruiken van een roos of het zien van iets roods, dan wordt je bronconflict ogenblikkelijk geactiveerd en beleef je een zogenaamd recidief of terugval. Dit als biologische waarschuwing: pas op, in deze situatie heb je al eens een conflict geleden. Alle allergieën verlopen over sporen en zijn als zodanig te verklaren en te behandelen. 

Bij een allergische reactie is het zinloos naar de stof te kijken waarop je reageert, interessanter is te kijken welke  organische veranderingen er optreden. Die vertellen je de conflictinhoud. Samen met het tijdstip waarop de allergie is begonnen kan je dan op zoek gaan naar je bronconflict. Kan je dit neutraliseren ben je op slag definitief genezen.   

Het vinden en oplossen van het conflict is blijkbaar erg belangrijk. Hoe ga je het beste te werk? 

Het is een feit dat je je maar bewust wordt dat er iets fout is als je ‘ziek’ wordt of als je volgens de germaanse geneeskunde in de genezingsfase zit.  Dat wil dus gek genoeg zeggen, dat je je maar bewust wordt van het conflict als het al is opgelost. Slim gezien van de natuur, pas als je terug sterk genoeg bent (genezingsfase) om de crisis BEWUST meester te worden, krijg je voeling (pijn) met je innerlijke en emotionele pijn. 

Bij chronische aandoeningen is dat natuurlijk niet zo eenvoudig, omdat de inslag dan langere tijd terug ligt. Vaak is het noodzakelijk om langere gesprekken te houden met mensen die bij het conflict aanwezig zouden kunnen zijn geweest, vaak familie. Ook moet men het vaak wat tijd geven om het boven te laten komen. Maar door het betroffen orgaan en de plaats aan het lichaam is een vrij nauwkeurige  conflictinhoud wel aan te geven. De conflicten waarbij een tumor in de ca-fase groeit liggen meestal nog vers in het geheugen, hooguit 2 jaar terug, meestal korter. Deze zijn over het algemeen snel te vinden als je de specifieke conflictinhoud kent. Er zijn ook conflicten, waarbij je je kan afvragen of je ze wel wil oplossen. Sommige conflicten hebben hoofdzakelijk een psychische verandering en slechts een lichte organische verandering in de ca-fase. Pas op met langlopende conflicten want die zijn soms verbonden met meerdere conflicten waardoor een genezing heftig kan uitvallen met behoorlijk wat complicaties. Gun jezelf tijd en ga lief om met je lichaam. 

Hierdoor kan het dat sommige conflicten, die na een bepaalde looptijd in de genezingsfase komen een dodelijke afloop kunnen hebben. Ga daarom niet te wild jagen op conflicten. Accepteer dat genezing een groeiproces is, en wie sneller wil lopen dan hij kan stappen, loopt het risico zijn nek te breken. Elke persoon en zijn/haar situatie is uniek, en dus een zoektocht. 

Of iemand links- of rechtshandig speelt ook een belangrijke rol in de GNM .

In de biologie is de moeder-kind binding uiterst belangrijk voor het overleven. In de natuur kan een kind niet zonder de moeder overleven. Bij de zoogdieren voedt alleen de biologische moeder het kind. Daarom heeft deze moeder-kind binding van de natuur een eigen lichaamshelft gekregen. Vanaf de kleine hersenen is er sprake van een linker en rechter hersenhelft en speelt de links- en rechtshandigheid een rol.  Deze handigheid wordt bepaald bij de eerste celdeling na de bevruchting en blijft een leven lang hetzelfde. De handigheid (je dominante hand) kan je vaststellen aan de hand van de klaptest. Bij deze test klap je in de handen, zoals bij het applaudisseren. De bovenste  hand, de hand die in de andere hand slaat, bepaalt de handigheid of dominantie. Als je je handigheid of dominantie kent, weet je welke lichaamszijde de moeder-kindzijde is en welke kant de partnerzijde. 

Voor een rechtshandige persoon is de linker lichaamshelft de moeder-kindzijde en de rechter lichaamshelft de partnerzijde.De moeder-kindzijde wil zeggen: de binding naar je moeder en de binding naar je kinderen. Op de partnerzijde is een ieder, die niet tot de moeder-kindzijde behoort. Dit kan de partner, vader, stiefmoeder, oma, collega, vrienden of de buurman zijn. De kinderen blijven bij de moeder meestal levenslang op de moeder-kindzijde. Enkel als er een rivaliteit of een haatverhouding tussen hen bestaat, kan een moeder of kind ook als partner worden ervaren. Huisdieren kunnen ook op de kindzijde worden ervaren. Maar een jockey zal zijn paard op de partnerzijde ervaren. Bij de vader is het over het algemeen zo, dat zijn kinderen langzaam op de partnerzijde komen als ze volwassen worden. Als er in zo een overgangsfase een conflict inslaat die zich op het betreffende kind betrekt, dan kan op beide lichaamshelften het conflict inslaan en zijn er twee Hamerse Haarden in de hersenen waarneembaar. 

Hoe ziet dat er nu in de praktijk uit? 

Een voorbeeld:Een jonge vrouw liet op aandringen van haar vriend een abortus plegen. Ze leed als rechtshandige vrouw een scheidingsconflict met op organisch niveau een melkgangkanker aan de rechter borst. Voor de behandelende arts was dat vreemd, want een rechtshandige vrouw reageert voor haar kind, ook het ongeboren kind met de linker lichaamshelft. De linker borst zou dus betrokken moeten zijn. De vrouw zelf gaf de uitkomst. Ze had de abortus van het kind helemaal niet als verlies ervaren. Waar het haar om ging was het feit dat haar vriend haar na de abortus verliet. En de partner zit bij een rechtshandige aan de rechter lichaamshelft, hier de rechter borst. En zo nauwkeurig functioneren de biologische natuurwetten. 

Je lichaam kent jou beter dan jijzelf.  Ze verlopen met of zonder weten, of je er nou wel of niet in geloofd. Maar als je ze kent, zijn aandoeningen voorspelbaar. Dan valt de angst, onbegrip en onmacht weg.  De meeste biologische programma’s hebben angst als thema: doodsangst, verhongeringsangst, schrikangst, territoriumangst, angst-walging, frontaalangst, angst iets niet te krijgen, angst om iets niet kwijt te raken, angst voor een aanval van achteren enz. Angst is de  voedingsbodem voor een biologische conflictinslag. De biologische programma’s zijn zeer eenvoudig en biologisch effectief.  De dieren passen ze instinctief toe en hebben nauwelijks ziekten. Ze lijden wel conflicten, maar lossen deze op zeer korte termijn weer op, zoals het biologisch is bedoeld. Voor een goede gezondheid is het noodzakelijk dat we weer bio-logisch leren denken. En dat is wat de Biologische Natuurwetten zoals ze in de GNM zijn vastgelegd ons wil brengen. 

Zoals bij de zwangere vrouw hierboven, kan ze een verliesconflict om haar kind lijden; de organische verandering zal in haar linker kindzijde inslaat. Maar zij ervoer het verlies op de partner ipv op het kind, dus sloeg het conflict in de rechter partnerzijde in. Voorbeeld, als  rechtshandige krijg je een conflict met de inhoud ‘ik ben geen goede ouder’, dan krijg je een botosteolyse, een botontkalking in de linker schouder. In de genezingsfase doet deze schouder dan zeer, afhankelijk van de gewezen conflictintensiteit. Is de  conflictinhoud ‘Ik ben geen goede partner’ in een relatie of op het werk, dan krijgt je een botontkalking in de rechter schouder.

Heb je als linkshandige een zorg- of strijdconflict met je kind, krijg je een borstklierkanker in de rechter borst. Ervaar je vervolgens nog een tweede zorg-strijdconflict met je moeder of één van je andere kinderen, dan slaat deze in dezelfde borst in en veroorzaakt een tweede gezwel. Beide hebben hun eigen inslag in de hersenen, hun eigen verloop en eventueel een eigen conflictoplossing en genezingsfase. 

Wat zijn uitzaaiingen? Is hier dan ook een systeem in terug te vinden? 

Uiteraard! En wel heeft elke uitzaaiing zijn eigen conflict-inslag, -inhoud en -verloop. 

Wat bedoel je daarmee? 

Er zijn verschillende mogelijkheden, alhoewel hun mechanismen hetzelfde zijn. Nemen we als voorbeeld de uitzaaiing in de lymfeklier bij een borstkanker. Een rechtshandige moeder lijdt een zorgconflict om haar kind met een borstklierkanker in de linker borst. Vaak voelt de moeder zich verantwoordelijk voor de toestand van het kind en slaat er tevens een lichte eigenwaarde-inbreuk in met de inhoud ‘ik ben geen goede moeder‘, of ‘ik heb als moeder gefaald‘. Dit veroorzaakt een necrose, een celafbouw in de lymfeklier onder de linker arm. Dus met een eigen inslag, een eigen inhoud en een eigen verloop. Dit conflict kan gelijktijdig met het zorgconflict in oplossing gaan, maar dit hoeft niet. Ander voorbeeld: een vrouw heeft borstkanker en de borst wordt operatief verwijderd. De vrouw lijdt een eigenwaarde-inbreuk op de locatie van de gewezen borst, een “hier deug ik niet meer” met een ontkalking van de rib en een botkanker in de genezingsfase. Let wel, hier speelt de handigheid geen rol, omdat het zich hier om de locatie handelt. 

Hoe bedoel je: een botkanker in de genezingfase? 

Ja, in de conflictactieve fase van de eigenwaarde-inbreuk is er altijd een celafname, in dit geval een ontkalking, osteolyse of osteoporose. In de genezingsfase wordt het bot opnieuw met kalk opgebouwd. Dit gebeurt onder zwelling met vocht (oedeem), die zeer pijnlijk is. Het genezingsverloop is nagenoeg hetzelfde als bij een botbreuk. Of als ik met een hamer op mijn vinger sla. Wat gebeurt er? De vinger zwelt op ten teken van de genezing. De slag op de vinger was dan de conflictactieve fase. Kort maar hevig. 

Dus kanker is eigenlijk een genezingsfase.

Ja, alles wat een snelle celtoename is heet kanker. Onze huidige geneeskunde maakt geen onderscheid tussen conflictactieve en genezingsfase, omdat ze de biologische natuurwetten niet toepast. En bij de organen die vanuit de grote hersenen worden gestuurd is er altijd een celtoename in de genezingsfase, afgezien van de organen met functieuitval. Organen die vanuit de grote hersenen worden gestuurd zijn onder andere een deel van de maag en de slokdarm, de bekleding van de gal- en pancreasgangen, het rectum, de baarmoederhals, het mond- en neusslijmvlies. Allemaal hebben ze een celtoename in de genezingsfase. 

Wat is dan de therapie in de GNM?

Eigenlijk bestaat in de GNM de therapie uit het begrip van de biologische natuurwetten en hierdoor terug het liefdevol contact met zichzelf te herstellen. Leren evolueren van een afgestompt en gevoelloos overleven naar weer een gelukkig en genieten van het leven.  Door terug bio-logisch te leren denken, herstel en herwin je het vertrouwen in jezelf, het leven en je lichaam.  Alles wat gebeurt in je leven is zinvol, het lijkt zinloos zolang je het niet begrijpt. 

Het is wel veel wat de GNM ons te vertellen heeft. Zit dat er werkelijk allemaal in?

Ja en meer. Het hele biologische systeem is met deze 5 biologische natuurwetten vastgelegd.Ze maakt ons sociaal-biologische systeem zichtbaar, hoe we met elkaar verbonden zijn en waarom. Ze toont het mechanisme van partnerschap, hoe psychosen functioneren, hyperactivieit, depressies, fobieën, schizofrenie, impotentie, spontane misdaden, spontaan geweld. Ze toont daarmee tevens hoe we onze samenleving kunnen inrichten om de ziekten zoals wij ze kennen voorgoed te laten verdwijnen. En daarmee zullen ook de oorlogen, hongersnoden en epidemieën verdwijnen. Ze toont ons op wetenschappelijke wijze hoe we met de natuur verbonden zijn. Ze biedt ons de formule voor een paradijs op aarde. We hoeven haar enkel maar aan te horen om te beseffen dat ze gelijk heeft. Ze heeft namelijk enkel het beste met iedereen voor. Ongeacht cultuur, huidskleur of geloof.

 

Stuur me een email als je graag het uitgebreide eboek wil ontvangen